GRANICE RESOCJALIZACJI
.
KONTROLA SPOŁECZNA- wszelka interwencja intencjonalna, polegająca na sterowaniu ludzkim zachowaniem w skali indywidualnej i społecznej (globalne); jest obecna, gdy zmierza do utrzymania, umocnienia lub urzeczywistnienia określonej wizji czy normy porządku społecznego; ogranicza swobodę i autonomię osobistą ludzi będących jej przedmiotami na rzecz swobód i ekspansji tych, którzy są jej podmiotami (przedstawiciele zinstytucjonalizowanej kontroli społecznej: elita władzy, aparat państwowy: agendy sprawiedliwości, edukacji, spraw wewnętrznych, finansów...); zasadnicza funkcja kontroli społ.: konformizowanie zach. Ludzkich w imię określonego porządku, niezależnie od tego, jaki ma być charakter tego ładu.
Zdaniem Pytki „rodzice zawłaszczają dzieci; szkoła zmusza do nauki i przywłaszcza intelektualnie, zniewala systemem dydaktycznym, produkuje nerwicogenny klimat społeczny, deformuje duszę i ciało; kościół monopolizuje zbawienie i straszy sankcjami metafizycznymi; państwo grozi poprawczakiem i więzieniem; podkultury dziecięce i młodzieżowe zmuszają neofitów (kotów) do zachowań brutalnych-konformizują na swój sposób. Gdzież są wreszcie granice przyzwoitości i dopuszczalnych form kontroli? Gdzie się podziewa sponiewierana autonomia osobista młodego człowieka? Czy nie stracił już swej tożsamości osobowej, zanim dotarł do finału szkoły podstawowej?”
(lepiej bym tego nie ujęła, uwielbiam tego faceta! przepraszam, ale nie mogłam się powstrzymać...)
AUTONOMIA OSOBISTA- niezależność, samodzielność w podejmowaniu decyzji i w rozwiązywaniu problemów; możliwość dysponowania sobą zgodnie z własnymi wartościami, normami i standardami, w jakimś stopniu niezależnie od otoczenia fizycznego i społecznego; warunek to wyodrębniona świadomość siebie jako istoty tożsamej z sobą, mającej własną niepowtarzalność osobową; ale jako że ze względu na ciągłe znajdowanie się pod wpływem rozmaitych czynników wewnętrznych (emocje, temperament, fizjologia) i zewnętrznych, to ważne jest, żeby uzyskać tzw. Autonomię funkcjonalną-swobodę w doborze środków i sposobów radzenia sobie z problemami i własnym życiem, zgodnie z osobistymi wartościami, celami, aspiracjami i marzeniami.
-osiąganie autonomii odbywa się przez całe życie
-dwie granice kontroli społecznej: nieposłuszeństwo z jednej strony i obrona własnej indywidualności i tożsamości osobowej z drugiej
-w środku jest homeostaza psychospołeczna
-krytyczny okres adolescencji, kiedy człowiek to już nie dziecko, a jeszcze nie dorosły (por.gimnazjum)
-istotna kwestia „nazywania” ludzi w tym okresie (małoletni/nieletni/młodociani)
Istnieją dwa wątki, mające istotne znaczenie w dyskursie o granicach kontroli/autonomii:
1.stosowanie prawa i regulowanie za jego pomocą trudnych wątków społecznych i osobistych ludzi
2.regulowanie zachowania ludzi poprzez niesienie im pomocy (reglamentowanej i uzawodowionej)-wątek socjalny/społeczny
Zarzuty wobec systemu karnego:
a.interwencje karne są nieskuteczne wobec przestępców
b.stygmatyzacja może powodować wtórną przestępczość i dewiację
c.redukuje ludzkie relacje do jednej płaszczyzny podległości i podporządkowania się
d.nadwerężanie podstawowych zasad państwa demokratycznego (prawo nie może stać ponad człowiekiem)
Pytka krytykuje u.p.n., że jest totalnie nieskuteczne ;]
Pozytywne aspekty prawa karnego:
a.kary spełniają funkcje odstraszające/zniechęcające
b.gwarancja prawidłowości postępowania dla stron procesu (przestępcy i ofiary)
c.wyrok daje ofierze przestępstwa satysfakcję
d.prawo karne jest fajne, bo udało się zresocjalizować wielu młodych ludzi...
Każda reakcja społeczna na przestępczość ma do zrealizowania 3 cele:
1.cele państwa (reguły prawa ograniczające przestrzeń wolności, kontrola)
2.cele ofiary (rekompensata krzywd)
3.cele/interesy przestępcy
Co do skuteczności resocjalizacji - „zerowy efekt resocjalizacji przeprowadzanej wg rozmaitych scenariuszy - polskich i zagranicznych”.
Skuteczna resocjalizacja ma miejsce przede wszystkim wtedy, gdy stosuje się metodę indywidualnych przypadków, indywidualne programy oddziaływanie resocjalizującego.
Oczywiście pada stwierdzenie, że nie ma aktualnych badań, jest skostniały system itp. Co słyszeliśmy już dziesiątki razy. Generalnie polecam wam ten tekst przeczytać w oryginale (nie jest możliwe jego streszczenie, a czyta się dobrze; w załączniku skany), tak dla własnej satysfakcji.
GRANICE RESOCJALIZACJI
Lipkowski wyróżnił 3 czynniki/granice:
1.osoba wychowanka
2.przebieg procesu resocjalizacji i metody
3.osoba wychowawcy
Ad.1
#stopień wykolejenia
#proces wykolejenia jako proces długotrwały implikuje długotrwałość procesu resocjalizacji
*krótkie a intensywne oddziaływania są podobno skuteczniejsze
#im wcześniejsza interwencja (młodszy wychowanek), tym większe prawdopodobieństwo, że resocjalizacja się powiedzie
#reso. Trudniejsza przy występowaniu zaburzeń osobowościowych
#funkcjonowanie ukł. nerwowego może być determinantem niedostosowania
#trudniejsza resocjalizacja kobiet (większa emocjonalność, związane z najbliższymi, od których są odizolowane w sytuacji reso. W placówce zamkniętej)
Ad.2
#skuteczność związana z diagnozą
#dobre uchwycenie mechanizmów, które spowodowały niedostosowanie i wybód dobrych metod - skuteczność
#uaktualnianie diagnozy, ciągłość reso.
#czynniki mikro:
-baza instytucji resocjalizującej (im bogatsza, tym skuteczniejsze powinno być resocjalizowanie, ale z kolei wychowanek styka się z czymś, czego nie posiada, co może przeszkadzać)
#czynniki makro:
-klimat społeczny (w Polsce w opinii publicznej reso. jest zbyteczna i nieefektywna)
-opinia społeczna ma przemożny wpływ na orzecznictwo sądowe
#oddziaływania indywidualne mają większą skuteczność
#homogeniczność instytucji -łatwiej wtedy realizować oddziaływania resocjalizacji indywidualnej
Ad.3 pożądane cechy wychowawcy:
#uznawanie wagi funkcji wychowawczej ośrodka i wiara w jego efektywność
#odpowiednia wiedza i umiejętność w zakresie nauk o wychowaniu
#odpowiednie cechy charakteru
#sprawiedliwe postępowanie, konsekwencja
#gratyfikacja wewnętrzna - motywacja
#zrównoważona i dojrzała osobowość
#cierpliwość
#postawa życzliwości
#umiejętność stosowania technik i metod wychowawczych w oparciu o zasady reso.
#opieranie swojego autorytetu na wszystkich wychowankach
#autorytet także we własnym środowisku, wtedy łatwiej go zdobywa u wychowanków - autentyczność
#dobre zdrowie fizyczne i psychiczne