KOŻLAKOGI.
S
269
Tychże przodków wieku mego byli ci mężowie znaczni, naprzód Hieronim, który gospodarstwem się na ojczyźnie bawił.
Wojciech, który przy Hieronimie Bużeńskim powinnym swoim podskarbim koronnym czas się niemały bawiąc, w krakowskiej się ziemi ożenił, i tam majętności dostał Miroszewa.
Wacław, który także przy tym podskarbim koronnym czas długi się bawił, na posługach od niego rzpltej należących znacznych bywał, po śmierci starost starostwa odbierał, jako Radom, Oświęcim i insze, mąż godny.
Piotr, Jan, Stanisław, ludzie rycerscy; Mikołaj, ten już tylko z księżą do wi-jatyka naglądał, na ten czas to wszystko bracia rodzeni byli.
Stokowscy tamże w Sieradzkiem województwie właśni są Romiszewscy.
Dom Dziduskich, z których jeden był biskupem przemyskim na końcu panowania Zygmunta Starego, a na początku panowania Zygmunta Augusta, severm et immota mente senator.
Stanisław Dziduski brat tegoż biskupa, był starostą konińskim, ten był zostawił tylko jedyną córkę, która była za Piotrem Barzym kasztelanem przemyskim, starostą lwowskim, a potem po jego śmierci za Rafałem Sieniawskim wojewodzicem ruskim.
Dom Korytków starodawny, których przodki także wspominają listy różne zasłużonymi rzpltej, jako ,w spisku szlachty ruskiej, w roku 1427, wisi pieczęć Jelita, a na appensie te słowa: Stanislaus Koritko de Paczaomcz.
Mego wieku ci byli: Paweł Korytko z Pohorec, człowiek rzpltej zasłużony, naprzód hył podkomorzym przemyskim za króla Augusta, za króla Stefana podkomorzym lwowskim, potem za tegoż króla po śmierci Stanisława Drohojowskiego kasztelanem przemyskim.
Bartosz Korytko pisarz ziemski lwowski, człowiek baczny i godny w sprawach rzeczypospolitej.
Dom Głowów starodawny tamże w przemyskiej ziemi, z którego ludzie rycerscy i stróżowie rzpltej dobrzy bywali. Chrysztof Głowa wieku mego był kasztelanem połanieckim, za panowania króla Stefana umarł. Był to człowiek uczony, potem był od Pana Boga tak pokaran na zdrowiu, że jednego dnia wołał, żem ja pan wielki, mam wszystkiego dosyć: na ten czas darował sługi i przyjaciela gdy się do niego trafił. Drugiego dnia płakał a mówił: Otom ubogi, nie mam nic! — wszakoż przedsię był rad przyjacielowi.
Dom Tarnowskich, z których jeden wieku mego był kasztelanem konarskim ziemie sieradzkiej, za króla Augusta i Stefana.
Dom Lito sławskich, którzy się piszą z Bietrzykowa, ludzie znaczni, tak w spra-,wach rycerskich, jako i inszych potocznych rzpltej należących. Był Wojciech wieku