055 djvu

108

Ona drgnęła resztą siły —

Jtfj włosy go udusiły, —

Dziki uśraićch gra mu w licach Ich jęk bieży po świetlicach.

•Gościu, konia puść na ślazy. Zostań z nami, noc się ćmi,

Niedaj prosić się dwa razy — Zieleńszćj nie masz oazy,

Rzucona w piasków topazy Jako szmaragd ona iśni.»

On rzekł: « Więc juki odpaszę'■

I konia odkiełzał sam,

Beduin podał mu czaszę;

A nad nim wędrowne ptaszę W nocleżne leci szałasze.

W Zewsa-Ammona chram.

Brzęczą przy pieśniach cymbały, — A od wieczornego tchu

Płótna namiotów powiały; — Jeźdźcy cwałują jak strzały,

Za każdym furczy płaszcz biały, Aż serce zadrżało mu.