10578401

120

gazu. Lecz i w zimnie nawet ulatnia si<■ amo-iiiak z wody i właśnie tu jego lotność nadaje mu woń bardzo mocną. Z wzrostem ciepłoty rośnie jego lotność, dla tego trzeba go chować w dobrze zamkniętych naczyniach i w miejscach < Idudnych. Zgniła gnojówka ma największe podobieństwo do wody amoniakalnej, gdyż ją uważać można, za rozczyn wolnego amoniaku. Pla tego im więcej wystawiona na ciepło i im gorzej zatkana, tein więcej traci na swojej skuteczności i sile.

Wystawiwszy na działanie powietrza i słońca dwie jednakowe ilości wody amoniakalnej, jedne w otwartej llaszeczee, druga, w miseczce, okaże się po jednym lub dwóch dniach, że woda w miseczce straciła prawie zupełnie woń swoją, gdy próbka w tlaszcezee zupełnie ja zachowała ; bo amoniak mógł łatwiej ulotnić się z miseczki przedstawiającej większą powierzchnię, niżeli z wysokiej a ważkiej daszki. Zupełnie to samo dzieje się zbierając, gnojówkę do wielkiej płytkiej kałuży, a do głębokiego, w większej części zamkniętego, zbiornika. Ogrzana słońcem w lecie w otwartej kałuży, traci z czasem większą część amoniaku, ciała głównie użyźniającego, gdy przeciwnie z głę-