15277 SDC10970

zachowuje większość właściwości klasycznego języka scs. Zabytek został odkryty w Jerozolimie, a przechowywany był długo w zbiorach Kijowskiej Akademii Duchownej, stąd jego nazwa; obecnie znajduje się w Bibliotece Ukraińskiej Akademii Nauk w Kijowie. Wydanie zabytku w transliteracji cyrylickiej z dołączeniem tekstu łacińskiego opracował V. J a g i ć, Glagolitica. Wiirdigung neuenłdeckter Fragmente, Wiedeń 1890. Przedruk tego wydania zamieścił S. Słoński w swoim Wyborze tekstom starosłowiańskich, 1. wyd. Lwów 1926, 2. wyd. Warszawa 1952. Nowsze wydanie wraz z pierwowzorem łacińskim ogłosił C. Mohlberg, II messale gla-golitico di Kiev (sec. IX) ed ił suo prototipo romano del sec. VI - VII, Rzym 1928, Tekst ten przedrukowali M, Weingart, J. Kurz, Texty ke studiu jazyka a pisemmetoi starosltroenskeho, Praga 1949, s. 114-137. Indeks wyrazów podał V. V o n d r d k, O puvodu Kijevskych listu a praźskj/ch ziomku, Praga 1904, s. 94 - 104.

c. Zabytki cyrylickie

1)    Kodeks Sawy (Ksiąga Sawy) — rękopis o objętości 129 kart, zawierający podobnie jak Kodeks Assemaniego przekład wyboru ewangelii na niedziele i święta, pochodzi z XI w.; nazwę swą otrzymał na podstawie dopisku wymieniającego pewnego popa, Sawę, który rzekomo miał być pisarzem księgi. Rękopis przechowywany jest w Centralnym Archiwum w Moskwie. Wydanie zabytku wraz ze słownikiem sporządzi! V. N. S ć e p k i n, Sawina kniga, Petersburg 1903.

2)    Kodeks Supraski — najobszerniejszy ze wszystkich zabytków scs., został odkryty w r. 1823 na terenie Polski, mianowicie w klasztorze bazylianów w Supraślu kolo Białegostoku. Kodeks ten pochodzący z wieku XI zawiera 24 żywoty świętych na miesiąc marzec (tzw. menologium), 23 homilie (kazania objaśniające wybrane teksty biblijne) i 1 modlitwę. Największa część rękopisu (151 kart) była przechowywana w Bibliotece Zamoyskich, jednak podczas ostatniej wojny zaginęła. Niedawno znalazła się ona przypadkowo na terenie USA, a w r. 1968 szczęśliwie wróciła do Polski. Obecnie znajduje się w Bibliotece Narodowej w Warszawie. Druga spora część (118 kart), niegdyś wypożyczona, przechowywana jest w bibliotece uniwersyteckiej w Lublanie, a trzecia, najmniejsza (16 kart) —-w Bibliotece Publicznej w Leningradzie. Najlepsze wydanie całości zabytku sporządził S. Severjanov, Supraśl'skaja rukopis, Petersburg 1904. Słownik zabytku opracował K. H. M ey er, AUkirchentlavisch-griechisches Wórterbuch des Codex Suprasliensis, Gluckstadt-Ham-burg 1935.

3)    Kodeks Eninski (Apostoł Eninski) — fragment listów apostolskich i śpiewów liturgicznych obejmujący razem 39 kart, został odkryty niedawno w Eninie, na północ od Kazanłyku, w Bułgarii. Rękopis pochodzi prawdopodobnie z XI w. i ze względu na archaiczność języka może być zaliczony do zabytków klasycznych. Odkryte fragmenty opracowali pod względem paleograficznym, gramatycznym i słownikowym oraz wydali K. Mirćev i Chr. Kodov, Eninski apostoł, starobiłgarski pametnik ot XI v., Sofia 1965.

Prócz wymienionych dotąd zabytków scs. istnieje jeszcze kilka drobniejszych klasycznych fragmentów głagolickich i cyrylickich, których znaczenie jest mniejsze

111 fppRpW^ł"*

®® ‘J U»y*,X-Mvl'iMOB.'*<».'>'V»>«W<ri»^|.

i6ft>ooa    ***♦■»°s <v » ui_feHł.

Jt3^iiiVk^ł'^,łJ'^'•'ł VC-fl • >"•*

Ul ».*v«vr»'«f    W+-wav    ■

“yw^#. ^ g^*J) <v* ^rw»Jl* ^SP1H M •

o*.** rw-t <ve «***•    U3^<Tb-a Wf™

Wł^BA4l 1    «AW>| • ^/H) °S? W«v Si

-‘^{•f^,.iKA:a -ł«w+ w » w»j> '“-A.

M*VA_Ak

4«(i •

'r

fi^t* >m itPA

^*9»wA^um jtvsi«<i**<ł+j(|.

i^iłS <ju-iw^9 Et» WA3V^W^

Stt oo Wł-J) .», rffe ^.rT-S|    .

•***■»<VUk TrfA.ł-ip_to

1* Podobizna karty Kodeksu Zografskiego— Łk. 1,1-5.

Rep rod. z wydania V. Jagicia, Quattuor evangeliorum codex glagoliticus olim Z

nunc Petropolitanus, Berlin 1879.    °8^f<*Phenti,