43609 Skan63

56 IV. Opracowywanie potrzebnych materiałów

z posiadanymi nawykami czy upodobaniami. Niemniej jednak wszystkie notatki powinny być opatrzone informacjami tego samego rodzaju. A oto przykłady:

M. Zieliński, Wykładnia...

25 „Wartością jest pewien stan rzeczy, postępowanie, cecha itp. aprobowana z czyjegoś punktu widzenia (również w ocenie pewnej grupy społecznej)"

Piwowarski: ABC...

65 Autor wyróżnia zasady bytu i życia społecznego. Te pierwsze to dobro wspólne, po-67 mocniczość, solidarność. Wśród drugich najważniejsze to sprawiedliwość społeczna i miłość społeczna.

Na fiszkach należy notować tylko to, co wydaje się potrzebne, przy opracowywaniu tematu. Dlatego warto sporządzać takie notatki dopiero po zapoznaniu się z większym fragmentem danej lektury'. Istotne dla zagadnienia uwagi trzeba zapisywać w sposób przemyślany — ekonomicznie i inteligentnie. Chodzi o to, aby po raz drugi nie było konieczności sięgania do źródła, a także o to, aby nie tracić cennego czasu oraz miejsca na fiszce. Przygotowywanie notatek z literatury ma jeszcze tę zaletę, że sprzyja „uświadomieniu sobie logicznej hierarchii wiadomości węzłowych oraz podrzędnych”, a także stanowi „ważny etap w stopniowym, logicznym zapamiętywaniu obszernych, sensownie powiązanych zespołów informacji”¹.

Kartki z notatkami, aby mogły być szybko odnajdywane w momencie formułowania własnego tekstu, muszą być odpowiednio segregowane, np. poukładane tematycznie w kopertach. Na początku zwykle tworzy się zbiory zapisków z poszczególnych książek czy mniejszych publikacji. Bywa, że porządkujemy je także problemowo lub według wyrazów kluczowych, a dopiero kiedy koncepcja pracy staje się w pełni dojrzała — według tworzących ją rozdziałów. Pewna segregacja oraz selekcja materiału na fiszkach jest niezbędna.

1

Z. Pietrasiński: Sztuka uczenia sic. Warszawa 1962, s. 62.