48872 strona (328)

Natężenie

Ryc. 8-5. Przesunięcie się krzywej i/t i jego znaczenie dla rokowania. A - początkowa krzywa i/i; B - krzywa wykreślona po pewnym czasie. Przesunięcie w lewo świadczy o poprawie.

4. Przesunięcie się krzywej ma duże znaczenie rokownicze (ryc. 8-5).

Chronaksja

Badanie chronaksji, którego wyniki nierzadko są błędnie interpretowane, polega na pomiarze czasu trwania impulsu, wywołującego minimalny skurcz mięśnia przy danym natężeniu prądu. Chronaksja jest więc przede wszystkim miarą czasu, a nie natężenia. Specjalne urządzenia potrzebne do tego badania (patrz ryc. 8^ł) są wytwarzane przez kilkanaście firm.

Prawidłowo unerwione mięśnie reagują na krótkie impulsy (zwykle krótsze niż I ms). W przypadku odczynu zwyrodnienia lub uszkodzenia nerwu impuls wywołujący skurcz mięśnia musi trwać dłużej. Im większe odchylenie od normy, tym większy stopień uszkodzenia i tym gorsze rokowanie co do szybkiego wyleczenia. Zestawienia prawidłowych wartości chronaksji można znaleźć w licznych podręcznikach i instrukcjach obsługi wielu urządzeń (tab. 8-1). Powtarzanie badania w regularnych odstępach czasu (np. co tydzień lub miesiąc) umożliwia stwierdzenie poprawy lub pogorszenia, co pozwala na odpowiednią modyfikację planu leczenia.

Metodyka badania Reobaza

Podstawowym krokiem jest określenie minimalnej wartości natężenia prądu, przy której występuje skurcz mięśnia. W większości urządzeń wykorzystuje się do tego celu impulsy o czasie trwania 300 ms, wystarczająco długie, by wywołać reakcję nawet w przypadku znacznego uszkodzenia mięśni i nerwów. Wartość natężenia prądu wytwarzanego w postaci impulsów o długości 300 ms, przy której występuje minimalny skurcz mięśnia, nazywa się reohazq. W celu zmniejszenia możliwości popełnienia błędu przez osobę wykonującą badanie (z czym należy się liczyć podczas każdego badania subiektywnego), uzyskaną wartość reobazy zwykle mnoży się przez 2, dzięki czemu zmniejsza się znaczenie błędu popełnianego przez obserwatora (ryc. 8-6).

1.    W celu określenia wartości reobazy przełącznik trybu pracy urządzenia należy ustawić w pozycji reobaza.

2.    Elektrodę obojętną układa się w pew'-nej odległości od badanego mięśnia, uważając jednak, by nie kłaść jej na grupie mięśni antagonistycznych, gdyż uniemożliwia to zminimalizowanie skurczu badanego mięśnia protagonistycznego.

186