416
9. DYUTAC3B
Nalej’ więc szukać takich rozwiązań, które zapewniałyby bezpieczną pracę konstrukcji w
padfcu zaistnienia zjawisk wyżej opisanych.
Zatem opracowanie dylaucji w konstrukcji powinno być poprzedzone analizą jej pracy > wprowadzeniu dylatacji i należy tu postawić pytania:
1) Czy konieczna jest dylatacja?
2) W którym miejscu należy wykonać dylatacje?
3) Jak powinna przebiegać dylatacja?
4) W jaki sposób zostanie zmieniona praca konstrukcii w orzvoadku zastosowania
9.6. PRZERWY ROBOCZE W BETONOWANIU
Z zagadnieniem przerw dylatacyjnych wiąże się zagadnienie przerw roboczych w brio. nowaniu, podyktowane niejednokrotnie względami organizacyjnymi na placu budowy Zatem jeśli zaistnieją warunki przerwania ciągłości betonowania, to przerwę roboc^ należy wykonać w takich częściach poszczególnych elementów konstrukcyjnych, ^
Rys. 9.65. Przerwy robocze w betonowaniu elementów ściskanych
Rys. 9.66. Przerwy przy betonowaniu żeber Rys. 9.67, Przerwy przy betonowaniu płyt
dany element bądź cała konstrukcja nie straciła na wytrzymałości. Przy wznowieniu betonowania należy mieć na uwadze zachowanie należytej przyczepności pomiędzy betonem świeżym i uprzednio ułożonym
W elementach ściskanych betonowanie przeprowadzamy bez przerw aż do spodu podciągu (rys. 9.65). Powierzchnia przerwy roboczej powinna być prostopadła do kierunku działania siły,
Przerwy w betonowaniu przy elementach zginanych powinny być dokonywane w miej* cach najmniejszych iii poprzecznych.
PRZERWY ROBOCZE W Br. TONOWANIU
Rys. 9.68. Przerwy przy betonowaniu uslrojdw ramowych
i Przy betonowaniu stropu równoległe z kierunkiem żeber przerwę roboczą możemy wykonać w środku rozpiętości żebra (rys. 9.66). Poza tym przy betonowaniu płyt | strojach żebrowych przerwę roboczą możemy wykonać w takim miejscu, aby zabetonowany jednorazowo odcinek płyty odpowiadał szerokości współpracującej i żebrem (rys. 9,67). i Przy betonowaniu ustrojów ramowych monolitycznych przerwy robocze należy wykonywać poza węzłami konstrukcyjnymi (rys. 9.6$).