Zatem funkcja ta będzie ciągła w punkcie x0 = 3, jeśli 3a + b - O. Dalej mamy
lim 3)
h
lim I—~ (3+^)2l ~ O
h^o- h
- lim
h-*o~
-V (6+b)
!
=-6=.nii
Ponadto:
lim .. [g(3+6)+b]-0 _ , ah + 3o + 6
^°+ h ~h™o+ h - h
Wiemy, że 3a + b = 0 (z warunku ciągłości). Wykorzystując ten fakt w osin! niej granicy, mamy
lim
/>-> o
+
ah + 3a + b h
nh1
= lim . ~ = a = 3),
/i->0+ J +v '
zatem aby funkcja była różniczkowalna w omawianym punkcie, musi być a- (>
, którego rozwiązaniem jen
Otrzymaliśmy więc układ równań [a = - 6
6=18
para liczb
Tak więc dla a — 6 i b = 18 nasza funkcja jest ciągła i różniczkowalna w punkcie x0 = 3.
Nasuwa się pytanie, czy można poznać na podstawie wykresu funkcji, że funkcja (określona w otoczeniu tego punktu) nie jest różniczkowalna w tym punkcie. Otóż analizując wykresy funkcji
x2 + 2
f2(x) =< X- 3 I x+ 1
dla x < 1
„ . . oraz/3(x) -
dla x > 1 '
-x dla x < 0 4x dlax>0
zauważamy, że funkcja nie jest różniczkowalna w punktach, w których, albo nie jest ciągła, albo (jeśli jest ciągła) jej wykres ma tzw. ostrza (linia nie przebiega gładko, lecz „się załamuje”).