I
108
6. Obliczenia gwintów
W celu określenia wytrzymałości złożonej (zginanie i ścinanie) półeczkę gwintu można potraktować jak belkę wspornikową o wysięgu
szerokości b = ndin (długość obciążonej nitki gwintu) i grubości g
(patrz rys. 6.18). Naprężenia zginające gwintu śruby (w nakrętce są one mniejsze, ponieważ większa jest szerokość półki gwintu) wyrażają się wzorem
rc d, ng*
6
3 Q tn Kd)ng2 '
(6.49)
»
Naprężenia ścinające w tym samym przekroju są równe
(6.50)
r.dtng
Warunkiem wytrzymałości zgodnie z hipotezą Kubera jest aby naprężenia zastępcze oz nie przekraczały wartości naprężeń dopuszczalnych na zginanie kg, czyli
W gwintach metrycznych (tabl. 2.1) istnieją następujące zależności: tn = |-H, H = y P, g = jP, ^ 0,7, stąd
Oz — 2,77- <kg. (6.52)
Na podstawie zależności (6.48) i (6.52) otrzymamy
P
<0,5
(6.53)
6.3. Obliczenia wytrzymałościowe gwintu
109
Aby spełniony był warunek wytrzymałości złożonej według (6.51) dla gwintów metrycznych wystarczy, aby naciski na powierzchni gwintu nie przekroczyły wartości określonych równaniem (6.53). Dla gwintów trapezowych symetrycznych, trapezowych niesymetrycznych i gwintów prostokątnych (przy tn = g) stosunek głębokości nośnej gwintu do grubości — wynosi odpowiednio 0,7886, 1,0188 i 1, a stąd współczynnik licz-2
bowy we wzorze (6.53) jest odpowiednio równy 0,43, 0,28 i 0,29. Wynika stąd, że dla spełnienia warunku wytrzymałości złożonej naciski na powierzchniach tych gwintów powinny być znacznie mniejsze niż w gwintach trójkątnych.
Z porównania gwintów o różnych zarysach i identycznej głębokości i długości skręcenia (rys. 6.19) również wynika, że gwinty trójkątne mają największą wytrzymałość, gdyż ich grubość g jest największa. Z powodów wyżej wymienionych a także ze względu na dużą samohamowność gwinty trójkątne stosowane są we wszelkiego rodzaju połączeniach złącz-nych.
Rys. 6.19. Porównanie gwintów o różnych zarysach
A
Rys. 6.20. Porównanie gwintów o różnych podziałkach