69243 P1080620 (2)

Od opisu do egzystencji

Istnieje, przywracający spokój zdrowemu rozsądkowi, sposób przedstawiania fenomenologii jako botaniki umysłu. Tradycyjna spekulacja miałaby przeskakiwać etapy badań, pomijając opis, klasyfikację, ustalanie pojęć. Jako zaproszenie do systematycznego i cierpliwego, chociaż wstępnego opisu, „powrót do rzeczy samych* stanowiłby niekwestionowany wkład fenomenologii, użyteczny dla pozytywistów i dla metafizyków, byłby koniecznym punktem wyjścia każdego idealizmu i każdego realizmu, które dla wielu umysłów pozostają jakby współrzędnymi myślenia.

Czy takie zdroworozsądkowe zalecenie, tak naprawdę praktykowane przez wszystkich filozofów przeszłości godnych tego miana, wyjaśnia wrażenie nowości, jakiego doznajemy od pierwszego kontaktu z fenomenologią i wypływającymi z niej doktrynami? Czy zwykła metoda może zająć miejsce filozofii? Nie sądzimy. Ale byłoby rzeczą pożyteczną pokazać, jak metoda odsyła do filozofii; jak ta ostatnia skry-wa się w samym .stylu’ fenomenologicznego badania i nawet w jego procedurach. Fluktuacja poszczególnych twierdzeń czy ich ewolucja, kuszące przedwczesnego historyka, nie powinny więc przeszkadzać w uzyskaniu jasnej wizji ruchu i jego przeznaczenia.

I

Fenomenologowie położyli nacisk na opis. W pierwszej części Badań logicznych polemika z psychologizmem wyczerpała wszystkie zasoby fenomenologicznej argumentacji Względnie łatwą lekturę książki wyjaśnia dbałość o nadanie argumentom formy, o dowodar nie i dedukowame po to, aby obalić. Poczynając od drugiego tomu