81741 Polska Poezja XV w 31

36    POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU

³⁵ Nie było warg u jej gęby, Poziewając skrżyta zęby;

Miece oczy zawr<z>acając,

Groźną kosę w ręku mając;

Goła głowa, przykra mowa,

⁴⁰ Ze wszech stron skarada postawa; Wypięła żebra i kości,

Groźno siecze przez lutości.

Mistrz widząc obraz skarady,

Żółte oczy, żywot blady,

⁴⁵ Groźno się tego przelękną!,

Padł na ziemię, eże stęknął.

Gdy leżał wznak jako wiła,

Śmierć do niego przemówiła.

[MORS

dicit]

Czemu się tako barzo lękasz?

⁵⁰ Wrzekomoś zdrów, a [wjżdy stękasz! Pan Bog tę rzecz tako nosił,

w. 35 gęba — tu: usta. w. 36 skrzytać — zgrzytać; zęby — zębami, w. 37 miece (miotać) — rzuca; oczy — oczami; zawracać — kierować raz w jedną, raz w drugą stronę.

w. 39 gola głowa — łysa; przykry — niemiły, nieprzyjemny, w. 42 przez — bez; lutość — litość, w. 44 żywot — brzuch, łono. w. 45 groźno — bardzo, strasznie, w. 46 eże — aż.

w. 47 wznak — na wznak; wiła — błazen, głupiec, przed w. 49 (łac.) — Śmierć mówi. w. 49 tako — tak; barzo — bardzo.

w: 50 wrzekomo — rzekomo; a [w]żdy — a jednak, w rkps.: ażdy. w. 51 nosić — sprawić, uczynić; tę rzecz tako nosił — spowodował taką sytuację.

Iż[e]ś Go o to barzo prosił, Abych ci się ukazała,

Wszytkę swą moc wzjawiła.

⁵⁵ Otóż ci przed tobą stoję,

Oględaj postawę moję:

Każdemu się tak ukażę,

Gdy go żywota zbawię.

Nie [lęjkaj się mie tym razem,

⁶⁰ Iż mię widzisz pr[z]ed obrazem; Gdy przydę, namilejszy, k tobie, Tedy barzo zeckniesz sobie: Zableszczysz na strony oczy,

Eż ci z ciała pot poskoczy;

⁶⁵ Rzucęć się jako kot na myszy, Aż twe sirce ciężko wdyszy. Otchoceć się z miodem tarnek, Gdyć przyniosę jadu garnek —

w. 52 iż[e]ś — ponieważ, w rkps.: yszysz. w. 53 abych — abym.

w. 54 wszytkę — wszystką; moc — siła; wzjawić — objawić, pokazać.

w. 56 oględać — oglądać, w. 59 mie — mnie.

w. 60 iż — że; pr[z]ed obrazem — pod postacią zjawy, w kształcie widzialnym.

w. 61 przydę (przyć) — przyjdę; namilejszy — najmilszy; k tobie — do ciebie.

w. 62 tedy — to wówczas; zecknąć sobie -— uprzykrzyć sobie, obrzydzić sobie, doznać mdłości.

w. 63 zableszczyć oczy — przewrócić oczyma, rzucić niespokojne spojrzenie.

w. 64 eż — aż; poskoczyć — wystąpić, wyjść na wierzch, w. 66 sirce — serce; wdyszeć — westchnąć, w. 67 otchoceć się — odechce ci się, w rkps.: othchodzecz; z miodem tarnek — rodzaju nalewki z owoców tarniny, w. 68 gdyć — gdy ci; jad — trucizna.