21643 Polska Poezja XV w$1

21643 Polska Poezja XV w$1



V

78    POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU

Dziatki * we smętku mnie żałują,    *przyjaciele

Ku jimieniu przymierzają,

20 Na mą duszę niczs nie dbają.

Na fałszywym świecie byt kładłem,

Bych ci na nim długo żyw być miał,

A nigdym swych grzechów sprawiedliwie nie spowiedał.

Audientes hoc HOMINES

Kwap się rychło ku spowiedzi,

25 Kapłana [w] swój dom przywiedzi,

Płacz za grzechy, przym świątość —

Boże Ciało!

Iste vero INFIRMUS

Eja, duszo moja,

Ocuci się, długoś spała!

30 Ni masz wiernie[j]szego k sobie,

Uczyń dobrze sobie!

w. 18 dziatki — na marginesie rkps. słowo „przyjaciele”; dialog mógł być odgrywany przy pogrzebach i jeśli zmarły nie miał dzieci, to „dziatki” zastępowano w tekście „przyjaciółmi”, w. 20 niczs — nic.

w. 21 kłaść byt — opierać życie na czymś, w. 23 sprawiedliwie — uczciwie, rzetelnie, po w. 23 (łac.) — słuchający tego Ludzie, w. 25 przywiedzi (przywieść) — przyprowadź, w." 26 przym — przyjmij, po w. 27 (łac.) — tenże zaś Chory, w. 30 ni — nie.

O duszyce, kwiecie drogi,

Nietu drogszego na tem świecie,

Tanieś się złemu duchu przedała,

35 Gdyś ku grzechu wolą złą brała.

■ HOMINES

Dziatkom* rolą z domem podaj,    * ubogim

Coś wyrobił, za duszę daj.

Przyjaciół sobie nabywaj,

S nieba duszę przytulaj swą w raj.

40 Zbierz dłużniki i gniewniki,

Otproś, zapłać dług wszytkim;

Nie trać dusze swe o cudz pieniądz, łże źle w piekle gorzeć.

INFIRMUS

Tam sam moje oczy glądzą,

45 Trzy złe duchy widzą:

Me grzechy wyjawiają,

Me duszy sidła stawiają.

w. 32 duszyce — duszyco.

w. 33 nietu — nie ma; drogszego — droższego, w. 34 złemu duchu — diabłu.

w. 35 ku grzechu — ku grzechowi; brać złą wolą — wykazywać złą skłonność.

w. 36 dziatkom — na marginesie rkps. słowo „ubogim”; podobnie jak poprzednio (w. 18) zaznaczona możliwość zmiany tekstu w sytuacji, gdy dialog będzie się odnosił do osoby bezdzietnej.

w. 39 s nieba duszę — dusza pochodząca od Boga' powinna też ku Niemu zmierzać; przytulać — przyłączać, umieszczać, w. 47 me duszy — mej duszy.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Polska Poezja XV w1 62 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU Wetknie za nadrę kapicę, 4S0 Zawodem na koni
Polska Poezja XV w1 T 64    POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU MAJISTER ciicit 480 Chcę
Polska Poezja XV w&1 82    POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU Rzekł Święty Piotr je [ŚWI
Polska Poezja XV w01 94 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU Sam do Siradza uciekszy, zbył; Z starostą si
Polska Poezja XV w 61 42 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU Podał jemu ryby s morza Chcąc go zbawić wsz
Polska Poezja XV w 1 70 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU D Dziatki s matką narzekają, Bracia mię rzko
Polska Poezja XV w)1 T 92    POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU Krom dziatek, wdów; tamo
Polska Poezja XV w 21 34 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU DE MORTE. PROLOGUS ćfftrj Gospodzinie wszec
42061 Polska Poezja XV w1 68 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU utwór ma formę dialogu. Na końcu dodan
42869 Polska Poezja XV w1 50 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU Gdyby się urobiła — A potem lepiej [cz
75448 Polska Poezja XV w1 58 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU ( Sama w lisie jamy łażę, Wszytki lisz
30532 Polska Poezja XV w 1 80 POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU O moj Oćcze, Twórcze miłościwy, Daj du
81741 Polska Poezja XV w 31 36    POLSKA POEZJA ŚWIECKA XV WIEKU 35 Nie było warg u

więcej podobnych podstron