89137 Słownik Polsko Norweski9

rzednieć 180 sakralny

rzednieć v. tynnes, bli tynn. rzeka/. elv.

rzekom|o adz>. formodentlig, angivelig; ~y adj. angivelig, pdstżtt; innbilt. rzemień m. rem.

rzemieślni czy adj. hżndverks-; ~k m. h3ndverker. rzemiosło ». handverk. rzepa/, bot. nepe. rzepak m. bot. raps. rzepka/, se rzepa, rzesza/. flokk, skare. rzeszoto n. sikte, sile. rześk i adj. Iivlig, sprek; ~ość/. livlighet.

rzetel ność ^, aerlighet, redelighet; ~ny adj. aerlig, redelig. rzewień m. se rabarbar, rzewjność/. vemod; ~ny adj. vemodig.

rzeź /. slakting; nedslakting. rzeźba/, skulptur. rzeź biarski adj. billedhugger-; ~bić v. hogge ut, meisłe; ~biarstwo n. billedhuggeri, skulpturkunst; ~biarz m. skulptor, billedhugger. rzeź nia/. slakteri; ~nik m. slakter. rzeźw ość/. livlighet; ~y adj. livlig, munter.

rzeżączka f. med. gonore. rzeżucha f. bot. karse. rzęsa f. oyenvipp, oyenhźr. rzęsisty adj. tett; rikelig, tallrik. rzęska/. se rzęsa, rzęlzić v. ralle; ~żenie n. ralling. rzodkiewka/, bot. reddik. rzu cać, ~cić u. kastę; ~t m. kast. rzutk|i adj. foretaksom; ~ość/. foretaksomhet, initiativ. rzygać v. kastę opp, spy.

Rzym Roma; ~ianin m. romer; sianka/. romerinne. rzym|ski adj. romersk; ~sko-katolicki romersk-katolsk. rże|ć v. knegge, vrinske; ~nie n. knegg, vrinsk; knegging, vrinsking.

rżnąć v. (piłą) sagę, kutte; (bydło) slakte; (nożem) skjaere.

s

sabat m. sabbat. sabotaż m. sabotasje; ~ować v. sabotere.

sacharoza/, kjem. sakkarose. sacharyna/. kjem. sakkarin. sad m. frukthage. sadło n. fett, spekk. sady|sta m. sadist; ~styczny adj. sadistisk; ~zm m. sadisme. sadza f. sot.

sadzawka/, dam. sadzić v. plante; sette. sadzik m. se sad. sadzone jajko n. speilegg. sakiewka/, pengepung. sakra/, hist. (namaszczenie monarchy) salving (av konge); relig. (święcenie duchowne) innvielse, vigsel. sakralny adj. sakral.

sakrament m. relig. sakrament; ~alny adj. sakramental. saksofon tn. mus. saksofon, sakwa/. (torba podróżna) reiseveske; (Worek na pieniądze) lommebok. sala/, sal.

salamandra/, zool. salamander, salami n. salami, salaterka/, salatbolle. saldo n. saldo, saletra/. salpeter. salmiak m. salmiakk. salon m. salong; selskapsvaerelse; ~owy adj. salong-. salowja/ hjelpepleier; yy m. hjelpepleier.

salut m. salutt; ~ować v. saluttere. salwa/. salve. sałata f. bot. sałat, sałatka f. kulin. sałat, sam, sama pron. alene; selv; ten — den samme.

samarytanin m. Iiist. samaritan. samba f. samba.

sam ica f. hunndyr, hunn; ~iec m. hanndyr, hann. samo pron. se sam. samo- brukes i sammensetninger tilsvarende selv- som f.eks.: samobójstwo selvmord. samobój ca m. selvmorder; ~czy adj. selvmorderisk; ~stwo n. selvmord.

samochód m. bil, automobil; ~ ciężarowy lastebil; ~ osobowy personbil.

samochwal|czy adj. sełvskrytende; ^stwo n. selvskryt. samodziel nie fldi’.selvstendig; ~ność/. selvstendighet; ~ny adj. selvstendig.

samogłoska/. vokal, selvlyd. samoistny adj. uavhengig, selvstendig.

samokrytyczny adj. selvkritisk. samokształcenie n. selvstudium. samolot m. fly. samolub m. egoist; ~ny adj. egoistisk, egenkjaerlig; ~stwo n. egoisme, egenkjaerlighet. samoobrona/. selvforsvar. samoobsługa /. selvbetjening. samopoczucie/, (stan psychiczny) sinnsstemning; (poczucie osobowości) selyfolelse, selvbevissthet; (stan fizyczny) form, helbredstilstand. samopomoc/. selvhjelp. samorodny adj. spontan; naturlig; ekte.

samorząd m. selvstyre. samot nie adv. ensomt; ~ność/. ensomhet; ^-ny adj. ensom, enslig. samouczek m. laerebok for selvstudium. samouk m. autodidakt. samowar m. samovar. samowładca m. enehersker. samowol a/. lovloshet; egensindighet, vilkSrlighet; ~ny adj. egensindig, vilkarlig; (ignorujący prawo) lovlos. samozapalność/. selvantennelse. samozwajniec m. usurpator; ~ńczy adj. usurpatorisk. samuraj m. samurai. sanatorium n. sanatorium, kursted.

sandał rn. sandał, sandwicz m. smorbrod. saneczk i pl. kjelke; ~ować adj. ake; kjore slede. sanie pl. slede. sanitarny adj. sani tai'r. sankcja/, sanksjon. sanki pl. akebrett. sanskryt m. sanskrit.