9428
9201 djvu

172 N. CYBULSKI

niejednostajną szybkość przenoszenia się stanu czynnego w nerwach ; inni autorowie, jak np. Muller, szukali przyczyny w sprawach psychicznych. Helmholtz. ażeby rozstrzygnąć tę kwestyę, zastosował metodę, zapomocą której można było oznaczyć nadzwyczaj krótkie ilości czasu, upływającego między chwdlą podrażnienia nerwu, a początkiem skurczu mięśnia. Metoda ta podana była przez Pouilleta w celu oznaczenia szybkości, z jaką kula podczas wystrzału posuwa się w lufie karabina. Polega ona na tern, że odch_y-I lenia igły magnesowej w busoli stycznych pod wpływem krótko-trwających prądów są proporcyonalne do czasu, na który prąd zo-

Kyc. 62.

Schemat doświadczenia zapomocą którego oznaczamy szybkość przewodzenia stanu czynnego w nerwach (opis w tekście).

staje zamknięty, tak. że na podstawie odchylenia igły magnesowej w busoli można oznaczyć czas, w ciągu którego prąd płynie przez busolę. Przy tej więc metodzie przedewszystkiem trzeba było mieć na względzie, by prąd, działający na busolę, został zamknięty w tej samej chwili, w której zostaje podrażniony nerw, i następnie by w chwili poczynającego się skurczu mięśnia prąd ów został przerwany.

Pierwszemu wymaganiu tej metody czyni zadość klucz IT (rycina 62), w którym sprężynka g widzialna na rycinie, utrzymuje kontakt f dokładnie zamknięty. Przyciśnięcie klucza W w punkcie e zapomocą pręcika h zamyka w e prąd, który idzie od stosu A do busoli G; jednocześnie wskutek naciskania na ramię e dźwi-