A14294 23 djvu
XVII.
Lecz słabną już żywioły... jeszcze kilka błysków Wśród drzew-się przewinęło—jak czerwone żmije, -leszcze piorunu kilka upadło pocisków,
Lecz każdy coraz dalej — coraz słabiej bije.
Rozkołysane wichrem drzewa szumią jeszcze Jeszcze głuchy daleki grzmot ozwie się ezasejn, Niby wspomnienie grozy—które, budzi dreszcze,
Az wreszcie nawałnica ucichła nad lasem.
&
Słońce błysło—i otom w czarodziejskim gmac.hu
0 kolumnach z bursztynów', szmaragdowym dachu, X którego kapie złoto—deszcz brylantów leci!
n
A u dołu rwie poiok srebrzystą lawiną!..
1 nas łamały burze—u nas także płyną 1’otoki łez—a kiedyż słonce już zaświeci?
■21
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
70457 str !8 219 218 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY 25 Lecz i ja już swe żarty tym odbywani kwitem, Że się
A14294 08 djvu II. Popędzaj!., wio, koniki!.. Już powłoka sina Zasnuwa szczyty murów w oddaleniu
A14294 13 djvu VII. Z rusznica na ramieniu dziad, jak tylko dnieje, Już mię budzi i zaraz dalej-że z
A14294 27 djvu I starzec już nie wyrzekł więcej ani słowa, Nie wyjrzał za próg chaty, nip bywa już
A14294 29 djvu XXIII Codzieti bliżej dochodzi już łoskot trzebieży. • Trzask sosen padających, zgrz
margul (68) [] Uda! B teraz do olbrzyma Wipunena. Lecz ten już dawno rozstał I i żydem i spoczął pod
IMG724 (2) WSTĘP Niniejsza publikacja poświęcona architekturze ziem polskich w wieku XVII jest drugi
page0054 50 Lecz kiedy już mowa o przyczynach, może nie od rzeczy będzie wyjaśnić metafizyczne pojęc
14853 skanowanie0195 I.« JESZCZE NAS NIE MA Radujmy się, radujmy! Bo już jesteśmy, a jednak nas nie
page0003 djvu !* 16 jiośr dawno Już trzy niewielkie, plęk-„i,j wydano tomiki jednego autora hęeą nK(
DIGDRUK001065 71 djvu 63 Lecz piękny nazajutrz dzień zawitał. Pomyśliłem sobie: owad} po deszczu tłu
DIGDRUK001505 31 djvu ( 25 ) Lecz dzięki pracowitym poszuki
WA308Y0 II10105 POCZATKI SZTUKI 194 I djvu 190 wiście nie wyjaśnia to jeszcze charakteru przyjemnośc
więcej podobnych podstron