page0150

Illesser — R^as

14*

leżał do umiarkowanego środka lewicy i był wice-prezesem izby; znana też owacyja, jaką go uczciły senat i stan obywatelski m. Hamburga za powrotem jego z Frankfurtu, w^r pierwszych miesiącach 1849 r. w towarzystwie Gagerna. Następnie mianowany notaryjuszem mie.sicim Hamburga, piastował ten urząd aż do śmierci.    F. Str.

Rieti (Mojżesz len Izaa/r, Gajo da) poeta z Perugii, urodził się 1388 r. umarł po r. 1451, pisał z eleganeyją po hebrejsku i włosku. Ułożył on pod tytułem: Myk dasz Meat (Mała świątynia) w hebrejskim języku poemat (ogłoszony drukiem przez Goldenihala w Wiedniu 1851), w którym uświetniając Judaizm i żydowską starożytność wprowadza do raju sławnych mężów z dawnych czasów. Utwór ten jakkolwiek wydawca jego Goldenthal ponwnywa do Boskiej Komedyi Danta, odznacza się jednak tylko piękną budową wiersza, dźwięcznym rymem i innemi zaletami formy, nie zaś wewnętrzną prawdziwą wartością poetycką. Mimo to wszakże Włoscy Żydzi znaczną część z niego przyjęli do swojej liturgii i na dni tygodnia do recytowania rozłożyli. De-bora Ascarelii, izraelitka rzymska, przełożyła go na język włoski i jej przekład wydrukowany został w Wenecyi 1602 i 1609. Rieti zajmował się także nauką lekarską, posiadał wiadomości filozoficzne i napisał: Komentarz do aforyzmów Hippokratesa i Encyklopedyję we włoskim języku, lecz tę ostatnią literami hebrejskiemi.    F. Str.

Rifejskie góry, pasmo gór, zwane także górami hiperborejskiemf. Starożytni mniemali, że na tych górach, wiecznie s^rniegiem i lodem pokrytych, mieszkali Gorgonowie. Niektórzy z autorów utrzymują, że góry te znajdowały się na północy; drudzy, że z nich wypływa rzeka Tanais (Don); inni nareszcie za góry Rifejskie poczytyw-ali na przemiany Czatyrdah, Ural. Bałkan i Karpaty.    J. Sa...

Rigas (Konstanty), patryjota grecki, ur. około r. 1753 w-e wsi Velestini (dawnem Fere, Pherai) w^r Tessalii. Utraciwszy krewnych w skutek barbarzyństwa Turków, podżegnięty wpływem rewolucyi francuzkiej i podniesieniem się handlu i żeglugi Greków, powziął myśl zrzucenia nienawistnego Grekom jarzma tureckiego, i liczył w tern przedsięwzięciu na poparcie Bona-partego. Pełen wykształcenia naukowego i wymowny, umiał do sw^roich planów wciągnąć wielu greckich kupców^r, uczonych i duchownych, a naw^ret i malkontentów tureckich; niemniej mężnych Kleftów czyli górali greckich. W r. 1796 opuścił on służbę hospodara wołoskiego, Michała Sutzos, aby się udać do Wiednia, gdzie wypracowywał projekta ustawy greckiej, przełożył na grecki język 4-ty tom Bari helemy’ego: Voyage du jeune Anacharsis, i wydał wielką mappę Grecyi w 15 sekcyjach (z nowemi i starożytnemi miejsc nazwiskami). Z Wiednia chciał się r. 1797 udać do Wenecyi dla osobistego widzenia się z Bonapartym; ale aresztowany w Tryjeście przez policyję austryjacką, zwrócony został do Wiednia i w r. 1798 zdradliwie wydany komendatowi tureckiemu w Belgradzie. Lubo udało mu się zniszczyć papiery swe i mimo mąk nie wydać nikogo ze swych towarzyszy, został w^rszelako ściętym wraz z wielu spiskowymi, gdy spodziewany za głowę jego wykup 150,000 franków rychło nie nadszedł. Grecy uważają go za zwiastuna swej wolności i założyciela późniejszej Heteryi (związku czy sojuszu ziem greckich); jak niegdyś Tyrteusz, gorącem pieniem powoływał on ich do w^ralki. Krąży dotąd po Grecyi wiele jego pieśni wojennych itłómaczenie Marsylijanki. Porównaj, Schotfa Ober R'gas^,$ Leben und Schrrften (Heidelberg, 1825). Pieśni jego wyszły w Grecyi i w zbiorze Ellisena (Lipsk, 1846).