2

2.6.1. JAŁOWOŚĆ

FARMAKOPEA POLSKA WYD. VII TOM I

Tabela 2.6.1.-1. Testowe szczepy drobnoustrojów właściwe do stosowania w badaniu żyzności i do walidacji badania jałowości.

Bakterie tlenowe
Staphylococcus aureus Bacillus subtilis Pseudomonas aeruginosa	ATCC 6538, CIP 4.83, NCTC 10788, NCIMB 9518 ATCC 6633, CIP 52.62, NCIMB 8054 ATCC 9027, NCIMB 8626, CIP 82.118
Bakteria beztlenowa
Clostridium sporogenes	ATCC 19404, CIP 79.3, NCTC 532 lub ATCC 11437
Grzyby
Candida albicans Aspergillus niger	ATCC 10231, IP 48.72, NCPF 3179 ATCC 16404, IP 1431.83, IMI 149007

Podłoża inkubować nie dłużej niż 3 dni w przypadku bakterii i nie dłużej niż 5 dni w przypadku grzybów.

Do posiewu używać hodowle drobnoustrojów pochodzące z nie więcej niż piątego pasażu macierzystej serii siewnej.

Podłoża są właściwe, gdy widoczny jest wyraźny wzrost drobnoustrojów.

WALIDACJA BADANIA

Wykonać badanie jak podano poniżej w części „Jałowość produktu badanego” stosując dokładnie te same metody z wyjątkiem następujących modyfikacji.

Metoda z użyciem sączków membranowych. Po przesączeniu zawartości pojemnika lub pojemników przez sączek membranowy, do ostatniej porcji rozcieńczalnika użytego do przemywań, dodać niewielką liczbę zdolnych do życia drobnoustrojów (nie więcej niż 100 CFU).

Metoda bezpośredniego posiewu. Po wprowadzeniu do podłoża zawartości opakowania lub opakowań (ketgut lub inne nici chirurgiczne stosowane w weterynarii: zwoje) dodać inokulum z niewielką liczbą żywych drobnoustrojów (nie więcej niż 100 CFU).

W obu przypadkach używać tych samych drobnoustrojów jak podano powyżej w badaniu „Żyzności podłoża dla drobnoustrojów tlenowych, beztlenowych i grzybów”. Wykonać badanie żyzności jako kontrolę dodatnią. Inkubować wszystkie pojemniki z podłożami nie dłużej niż 5 dni.

Przy wyraźnym wzroście drobnoustrojów w pojemnikach z produktem badanym po inkubacji, wizualnie porównywalnym ze wzrostem w pojemnikach kontrolnych bez produktu, przyjąć że produkt ten nie posiada właściwości przeciwdrob-noustroj owych w warunkach prowadzonego badania lub aktywność ta została wyeliminowana w stopniu zadowalającym. Badanie jałowości może być prowadzone bez dodatkowych modyfikacji.

Jeżeli w pojemnikach z produktem badanym nie stwierdza się wyraźnego wzrostu drobnoustrojów wizualnie porównywalnego do kontroli bez produktu, należy przyjąć, że produkt posiada właściwości przeciwdrobnoustrojowe, których nie udaje się wyeliminować w warunkach badania. Zmodyfikować warunki badania w celu wyeliminowania aktywności przeciw-drobnoustrojowej i powtórzyć badanie walidacyjne.

Walidację przeprowadzić:

a)    gdy badaniu jałowości poddawany jest nowy produkt,

b)    jeżeli występują jakiekolwiek zmiany w warunkach badania.

Badanie walidacyjne może być prowadzone jednocześnie z badaniem jałowości produktu badanego.

JAŁOWOŚĆ PRODUKTU BADANEGO

Badanie jałowości można wykonać metodą z użyciem sączków membranowych lub przez wprowadzenie produktu bezpośrednio do podłoży hodowlanych. Każde badanie zawiera odpowiednie kontrole ujemne. Metodę z użyciem sączków membranowych stosuje się, gdy pozwalają na to właściwości produktu, to jest dla wodnych preparatów dających się sączyć, preparatów alkoholowych i preparatów olejowych lub dla preparatów mieszających się lub rozpuszczalnych w wodzie lub rozpuszczalnikach olejowych pod warunkiem, że rozpuszczalniki te nie wykazują w warunkach badania działania przeciw-drobnoustrojowego.

Metoda z użyciem sączków membranowych. Używać sączków membranowych o nominalnej wielkości porów nie większej niż 0,45 pm, dla których ustalona została skuteczność zatrzymywania drobnoustrojów. Stosować sączki z azotanu celulozy np. dla roztworów wodnych, olejowych i niskoprocentowych roztworów alkoholowych, a z octanu celulozy np. dla wysokoprocentowych roztworów alkoholowych. Dla szczególnych produktów takich jak antybiotyki mogą być wymagane specjalne sączki.

W metodzie podanej poniżej przewiduje się stosowanie sączków membranowych o średnicy ok. 50 mm. Jeżeli stosuje się sączki o innych średnicach, objętości sączonych płynów oraz płynów do przemywań powinny być odpowiednio dobrane. Aparat filtrujący oraz sączki membranowe wyjaławia się w odpowiedni sposób. Konstrukcja aparatu umożliwia wprowadzanie i sączenie roztworu badanego w warunkach asep-tycznych, pozwala na pobranie sączka w sposób jałowy w celu przeniesienia go do podłoża lub umożliwia inkubację po wprowadzeniu podłoża do aparatu.

Roztwory wodne. Tam gdzie jest wskazane, przenieść na sączek małą objętość odpowiedniego, jałowego rozcieńczalnika jak np. obojętny roztwór peptonu mięsnego lub kazeinowego (1 g/1) o pH 7,1 ± 0,2 i przesączyć. Rozcieńczalnik może zawierać dodatek odpowiednich substancji neutralizujących i/lub substancji inaktywujących, jak np. w badaniu antybiotyków.

Przenieść na sączek lub sączki zawartość badanego pojemnika lub pojemników, jeżeli to konieczne, po rozcieńczeniu wybranym, jałowym rozcieńczalnikiem do objętości użytej w badaniu walidacyjnym, ale w żadnym przypadku nie stosować mniejszej ilości produktu badanego niż podano w tabeli 2.6.1.-2. Przesączyć natychmiast. Jeżeli produkt posiada właściwości przeciwdrobnoustrojowe, przemyć sączek co najmniej trzema porcjami jałowego rozcieńczalnika w ilości użytej w badaniu walidacyjnym. Nie płukać więcej niż 5-krotnie porcjami po 200 ml, nawet jeżeli w badaniu walidacyjnym nie uzyskano przy takim płukaniu całkowitego zniesienia działania przeciwdrobnoustrojowego. Przenieść sączek w całości do jednej z pożywek lub po przecięciu w warunkach aseptycz-nych na dwie równe części do dwóch odpowiednich podłoży. Stosować te same objętości podłoży jak w badaniu walidacyjnym. Alternatywnie można wprowadzić podłoże hodowlane na sączek aparatu. Inkubować podłoża hodowlane nie krócej niż 14 dni.

Produkty stałe rozpuszczalne. Na każde z podłoży użyć produkt w ilości nie mniejszej niż podano w tabeli 2.6.1.-2 rozpuszczając go w odpowiednim rozpuszczalniku takim jak

244

Patrz trzecia strona okładki: część informacyjna dotycząca monografii ogólnych