4

2.6.1. JAŁOWOŚĆ

FARMAKOPEA POLSKA WYD. VII TOM I

wymagania badania jałowości, o ile wyraźnie nie wykazano, że badanie było niewiaiygodne z przyczyn niezależnych od produktu badanego. Badanie można uznać za niewiarygodne tylko, gdy jeden lub więcej z poniższych warunków jest spełniony:

a)    wyniki mikrobiologicznej kontroli pomieszczenia, sprzętu i materiałów wykazały nieprawidłowość,

b)    w trakcie oceny procedury wykonanego badania stwierdzono nieprawidłowości w jego przebiegu,

c)    stwierdzono wzrost drobnoustrojów w kontroli ujemnej,

d)    po zidentyfikowaniu wyizolowanych drobnoustrojów można wzrost danego gatunku lub gatunków jednoznacznie powiązać z błędami związanymi z materiałem i/lub stosowaną techniką prowadzenia badania jałowości.

Jeżeli badanie zostanie uznane za niewiarygodne, przeprowadzić ponowne badanie na takiej samej ilości pojemników jak w badaniu pierwotnym.

Jeżeli w powtórzonym badaniu nie stwierdza się wzrostu drobnoustrojów, badany produkt spełnia wymagania badania jałowości.

Jeżeli w powtórzonym badaniu stwierdza się wzrost drobnoustrojów, produkt nie spełnia wymagania badania jałowości.

BADANIE JAŁOWOŚCI PREPARATÓW POZAJELITOWYCH, DO OCZU I INNYCH PREPARATÓW PŁYNNYCH NIEPRZEZNACZONYCH DO WSTRZYKIWAŃ, DLA KTÓRYCH WYMAGANA JEST JAŁOWOŚĆ

Do badania jałowości metodą sączków membranowych użyć, jeżeli to możliwe, całą zawartość pojemnika, jednak nie mniej niż podano w tabeli 2.6.1.-2. Jeżeli to konieczne, badany produkt rozcieńczyć do ok. 100 ml odpowiednim jałowym roztworem, takim jak obojętny roztwór peptonu mięsnego lub kazeinowego (1 g/1).

Przy stosowaniu metody bezpośredniego posiewu do podłoża mikrobiologicznego wprowadzić produkt w ilości podanej w tabeli 2.6.1.-2, jeżeli nie zostało inaczej uzasadnione i zatwierdzone. Badanie jałowości w kierunku bakterii i grzybów wykonuje się na tej samej próbce produktu badanego. Jeżeli objętość lub ilość w pojedynczym pojemniku jest niewystarczająca do wykonania badania, użyć zawartość 2 lub większej liczby pojemników na różne podłoża.

WSKAZÓWKI DO STOSOWANIA BADANIA JAŁOWOŚCI

Celem badania jałowości, jak i innych badań farmakope-alnych, jest dostarczenie niezależnemu analitykowi dowodów potwierdzających, że dany materiał spełnia wymagania Farmakopei. Wytwórca nie jest zobowiązany do wykonywania takich badań, jak również nie zabrania się stosowania modyfikacji podanych metod lub metod alternatywnych pod warunkiem, że materiał badany metodami oficjalnymi spełnia wymagania Farmakopei.

Przeciwdziałanie zanieczyszczeniu mikrobiologicznemu.

Jałowe warunki do prowadzenia badania można osiągnąć stosując np. komorę klasy A z laminamym przepływem powie¹ trza w pomieszczeniu klasy B lub izolator.

Wytyczne dla wytwórców. Poziom pewności zadowalającego wyniku badania jałowości (brak zanieczyszczonych jednostek w próbce) w odniesieniu do jakości serii jest funkcją jednorodności serii, warunków wytwarzania i sprawności przyjętego planu pobierania próbek. Stąd na potrzeby niniejszego tekstu seria definiowana jest jako jednorodny zbiór zamkniętych pojemników, przygotowanych w taki sposób, że ryzyko zanieczyszczenia jest takie samo dla każdego pojemnika.

W przypadku produktów wyjaławianych w pojemnikach końcowych, większą pewność niż badanie jałowości dają fizyczne i biologiczne wskaźniki sterylizacji oraz automatycznie rejestrowane parametry, potwierdzające prawidłowy przebieg procesu sterylizacji. W rozdziale „Metody przygotowywania produktów jałowych” (5.1.1) podano warunki, kiedy można uznać, że zwalnianie parametryczne jest właściwe. Ocenę procesu produkcji aseptycznej można przeprowadzić stosując metodę napełniania podłożami hodowlanymi. Poza tym przypadkiem, badanie j ałowości j est j edyną metodą analityczną przeznaczoną dla produktów wytwarzanych w warunkach aseptycznych, ponadto w każdym przypadku, jedyną metodą analityczną przeznaczoną dla organu kontrolującego próbki produktu w kierunku jałowości.

Prawdopodobieństwo wykrycia drobnoustrojów w badaniu jałowości wzrasta wraz z ich liczbą w próbce badanej i zmienia się w zależności od zdolności do wzrostu obecnego drobnoustroju. Prawdopodobieństwo wykrycia zanieczyszczenia na bardzo niskim poziomie, nawet gdy jest jednorodne w całej serii, jest bardzo niskie. Interpretacja wyników badania jałowości opiera się na założeniu, że zawartość każdego pojemnika w serii, gdyby badano, dałaby ten sam wynik. Oczywiste jest, że badaniu nie mogą być poddane wszystkie pojemniki, dlatego należy przyjąć odpowiedni plan pobierania próbek. W przypadku produkcji aseptycznej zaleca się pobieranie próbek napełnianych na początku i na końcu serii oraz po każdej znaczącej interwencji.

Informację o minimalnej liczbie pojemników przeznaczonych do badania, w zależności od wielkości serii, podano w tabeli 2.6.1.-3. Stosowanie zaleceń musi uwzględniać objętość produktu w pojemniku, walidację metody sterylizacji i każdą inną okoliczność dotyczącą zamierzonej jałowości produktu.

Obserwacja i interpretacja wyników. Klasyczne metody mikrobiologiczne/biochemiczne są zazwyczaj wystarczające do identyfikacji drobnoustrojów odzyskiwanych w badaniu jałowości. Jeżeli jednak wytwórca chce wykorzystać warunek (d) jako jedyne kryterium do uznania badania jałowości za niewiarygodne, może zachodzić konieczność użycia precyzyjnych metod typowania, celem wykazania, że drobnoustrój izolowany w badaniu jałowości jest identyczny z drobnoustrojem wyizolowanym z materiałów i/lub środowiska badania. Pomimo, że mikrobiologiczne i biochemiczne metody identyfikacji pozwalają wykazać, że dwa izolaty nie są identyczne, to metody te mogą być niedostatecznie czułe lub wystarczająco pewne, aby dostarczyć jednoznacznego dowodu, że oba izolaty mają to samo pochodzenie. Konieczne może być zastosowanie czułych testów, takich jak np. typowanie molekularne RNA/DNA do wykazania pokrewieństwa pomiędzy drobnoustrojami i ich wspólnego pochodzenia.

246

Patrz trzecia strona okładki: część informacyjna dotycząca monografii ogólnych