dę (d x ] 2kt -J- (Bd v + A) * V7 P V - 2k7 —- (Bd Y + A)
3d
5d y
od
ć)d
= -- V7PV • .?X...-2k7 .....(Bd V + A) -
= 2V7P- A ~2k7B
oraz skorzystaniu z warunku koniecznego i), uzyskujemy 2V7PA-2k7B = 0 <=>
A7PV = B7 k
A
_______J
(v = Ad/Y +l)
A7PAd/Y +A7PL = B7k
skąd
dx =-(A7PA)”i(A7PL-B7k) (6.3)
Wyrażenie (6.3) umożliwia obliczenie estymatora wektora przyrostów na podstawie wartości korelat. Wektor d A musi jednak spełniać układ równań warunkowych, w czym „pośredniczą” właśnie korelaty (warunek konieczny ii)). Zakładając, że k^O, po podstawieniu d Y o postaci (6.3) do równania warunkowego BdY -eA = 0, otrzymujemy układ równań normalnych (dla korelat)
- B (A 7 PA)~1 (A7 PL - B7 k) + A = 0
B(A7PA)"'b7 k - B (A 7 PA) ”1A 7 PL + A = 0
skąd
k = -{B(A7PA)“! B7 j"1 {a - B(A7 PA}“l A7PI.} (6.4)
W metodzie parametrycznej z warunkami wiążącymi parametry, rozwiązanie zadania wyrównawczego ma zatem następujący przebieg:
1. k = -{b(A7PA)~l B7 }“1 {a - B( A7 PA rl A7PL}
2. d Y -- -(A7 P A) ~1 (A 7 P L - B 7 k)
3. V = Adjf+L
Rozwiązanie uproszczone
Zadanie
Ad^ + L. — V
Bd y + A - 0
— y T py
j
min [ę(d y ) = PV|
<h
można także rozwiązać w sposób uproszczony (zazwyczaj stosowany w praktyce). Równania warunkowe Bdr+A=0 można bowiem traktować jako dodatkowe równania poprawek o nieskończenie dużych wartościach wag
Bd y + A “ <— P„,
a w każdym razie tak dużych, aby wyznaczone poprawki były równe zeru (w granicach dokładności obliczeń). Uzyskuje się wówczas układ równań poprawek
Ad y + I, =- V <— P wagi oryginalne
BdYrA = VA <— P„, wagi o dużych wartościach
który w łącznym zapisie macierzowym ma postać
['Al |
[L1 |
rv i | |
dY + [Bj |
A |
.V |
0
a0^,y+I-o-vo
gdzie:
Ta" |
L |
"v | ||
U |
• kg ~ |
A |
, vo = |
_VA_ |
Estymator dY jest w takim przypadku rozwiązaniem, znanego nam
z metody parametrycznej, problemu min{ę(d Y) = Vq P0V0 j= Vq PqV0 bez
ograniczeń, a więc rozwiązaniem układu równań normalnych
AjP0A0dx+ A5PoLo=0 (6.5)
Zatem
d.v ~“(AqP0A()) lAjP0Lo (6.6)
343