42 43

z burdeli Austrii i Niemiec... (NIE) O zdr. burdelik Q SJPD, SJK Kieł. Tuf

2. burdel (tylko l.p.) ‘okropny bałagan* żart. NP To jest burdel,11 wojsko, za takie numery strzela się w łeb i nie potrzeba żadnego s|jf (VB Konk 211) || Jezus Maria! Co za burdel! Musimy mieć dzitó. przeciwczołgowe! (WW Pt 341) O Bog-Gar: 28, Kieł, Tuf

burdelmama

burdelmama 'właścicielka domu publicznego’ posp./wulg. NP Burdelmuju owego przybytku była pani Wieczorna, a jest rzeczą niewątpliwą, że imię jakie nosiła, było zmyślone. (RN Fal 189) || Burdelmama dopytywał™ dlaczego nie wybrałem dziewczyny dla siebie. (HM Zwr 119) ||...za chwilę do pokoju wpadła burdelmama z twarzą czerwoną jak burak, dziko wymachując rękami. (HM Zwr 120) □ Kieł, Stęp, Tuf

bździna

bździna ‘wydzielany przez odbyt brzydki zapach, któremu mogą towarzyszyć ciche dźwięki’ ‘bąk’ posp./wulg. NP Nagle zrobiło się w klasie duszno od czyjejś bździny. || Z jej wielkiego dupska wydobyła się nieoczekiwanie bardzo głośna bździna. Ludzie myśleli, że to bawół ryczy. O zdr. bździnka □ SJPDSupl, Kieł, Tuf

chcica

ktoś, ma chcicą na kogoś₂ . ‘ktoś, pożąda kogoś₂’ wulg. obycz., żart., śród. NP Od dawna miała chcicę na Adama, tymczasem nie udało jej się zaspokoić swojej żądzy. || Mam na ciebie chcicę — powiedziała wysoka blondyna do starszego pana, czerwieniąc się mocno. □ Tuf

bzykać

ktoś_% bzyka kogoś_t [ndk] ‘o partnerze aktywnym: ktoś, współżyj* z kimś, seksualnie’ wulg. obycz., żart. NP Była wściekła, że rozstali się tak wcześnie. Myślała, że weźmie ją do siebie i będzie bzykać do rana. || Od czasu do czasu chodził do „Polonii” i bzykały tam znajomą portierkę. □ Tuf

bździak

bździak ‘o kimś, kogo mówiący ignoruje z jakiegoś powodu’ ‘smarkaa’ posp./wulg., pogard. NP Postanowił dać temu bździakowi najgłupszą robotę. || Niechlujnie ubranego niedorajdę wszędzie traktowanej bździaka. □ SJPDSupl

Jednostka używana też jako wyzwisko.

bidzić

ktoś bźdzl. [ndk] ‘ktoś puszcza bąki’ ‘ktoś wydziela przez odbyt brzydki zapach, któremu mogą towarzyszyć ciche dźwięki’ posp./wulg. NP Chłopak bździł na każdej lekcji. Już po kilkunastu minutach otwierano szeroki wszystkie okna. || Kto tu tak bździ na cały autobus? — zapytała 42 staruszka, myśląc, że w ten sposób sama oczyści się z zarzutu. □ Kieł i

chędożyć

Moi, chędoiy kogoś_t. [ndk] ‘o partnerze aktywnym: ktoś, współżyje z kimś₂ seksualnie’ wulg. obycz., przestarz. NP W każdy wolny wieczór chędoży jakąś dziewuchę. || Anioł jest to sługa Boży, Adam Ewę wciąż chędoży. □ SJPD, Tuf

cholera przeki.

1.    Cholera! [ndm] NP Cholera! Co za śliczna dziewczyna! || Wygrałem, cholera, wygrałem naprawdę! □ SJPD, Dąbr: 185

2.    bodajby / niech / żeby kogoś a. coś cholera / jasna cholera! [ndm] NP Zośka, bodajby cię cholera, gdzie zgubiłaś majtki? || Co za cham, niech go cholera! || Nie umiem tego rozwiązać. Niech mnie jasna cholera! || Znów nie ma wody, żeby to cholera! || Chciał mnie obedrzeć ze skóry. Żeby go jasna cholera! □ SJPD

3.    bodajby / żeby kogoś a. coś cholera / jasna cholera wydusiła! niech kogoś a. coś cholera / jasna cholera wydusi! [ndm] NP Ale fachowcy! Bodajby ich jasna cholera wydusiła! || Nowe mieszkanie, a wszystko się psuje. Niech to cholera wydusi! || Żeby cię jasna cholera wydusiła! Skąd ty wracasz? □ SJPD, Skór

4.    bodajby / żeby kogoś a. coś cholera / jasna cholera wzlęłaj niech kogoś a. coś cholera / jasna cholera weźmie! [ndm] NP Bodajby jasna cholera wzięła te twoje parszywe pieniądze! || Niech go cholera weźmie, starego cwaniaka i oszusta! || Rozbebeszyli mi, żeby ich cholera wzięła,

i cały sracz i gdzieś wsiąkli na amen. □ SJPD, SJPSz, Skór

43