47 (330)

Andrzej Kowalski

H. ZMIANY W SEKTORZE ROLNO-SPOŻYWCZYM PO ROZSZERZENIU UNII EUROPEJSKIEJ

1. Zmiany wspólnej polityki rolnej

Od 1 maja 2004 r. polskie rolnictwo zostało objęte instrumentami wspólnej poli-

-    rolnej (WPR) - Common Agricultural Policy (CAP). Przed akcesją corocznie >.reślone były w ustawie budżetowej kwoty przeznaczone na finansowanie rol-

-    :twa i obszarów wiejskich. Kolejne ustawy budżetowe określały także główne kierunki wydatkowania środków. Z budżetu państwa finansowane były w szcze-. Iności wydatki na interwencję na wybranych rynkach rolnych (głównie zboża,

-    .eko, mięso). Interwencja była bardzo kosztowna, a korzystało z niej zaledwie ok. 5' tys. największych gospodarstw rolnych (na blisko 2 min gospodarstw). Poziom sen interwencyjnych był wynikiem kompromisu rządu i organizacji związkowych; w niewielkim zakresie uwzględniał uwarunkowania rynkowe krajowe i zewnętrzne. Z budżetu państwa dotowano także wydatki na postęp biologiczny w produkcji roślinnej i zwierzęcej oraz dopłaty do oprocentowania kredytów na rolnictwo i prze-rwórstwo rolno-spożywcze.

Członkostwo Polski w Unii Europejskiej zbiegło się z kolejnym etapem zmian •vspólnej polityki rolnej. WPR ukształtowała się jako historycznie pierw sza, najbardziej kompleksowa polityka społeczno-ekonomiczna i najkosztowniejsza z polityk Wspólnoty (do niedawna wydawano na nią znacznie ponad połowę budżetu WE). Cele i zasady wspólnej polityki rolnej zostały sprecyzowane w artykule 39, ust.ł Traktatu ustanawiającego Wspólnoty Europejskiej (TWE) i praktycznie pozostały niezmienne do dziś. Obejmują one działania mające na celu:

• podnoszenie produktywności rolnictwa w drodze wprowadzenia postępu technicznego, racjonalizacji produkcji i optymalizacji zastosowania czynników produkcji, zwłaszcza siły roboczej