83 (71)

83 (71)



IX. SOLE BEZWODNE

1. SOLE BEZWODNE, METODY OTRZYMYWANIA I ICH WŁAŚCIWOŚCI

Solami bezwodnymi są takie sole, których cząsteczki nie zawierają w swym składzie wody krystalizacyjnej.

Sole bezwodne otrzymujemy zwykle przez:

a)    termiczne odwodnienie soli uwodnionych, tj. ogrzewanie hydratów w temperaturach 110°C lub wyższej, np.:

BaCl2 -2H20 -> BaCl2 + 2HaO.

Sposób ten może niekiedy prowadzić do rozkładu soli, zwłaszcza podczas ogrzewania do wyższych temperatur. W ten sposób nie można otrzymać bezwodnego chlorku magnezu z soli MgCl2 -6H20, gdyż sól ta rozkłada się z wydzieleniem chlorowodoru:

MgCl2 -6H20 -> Mg(OH)2 + 2HC1 + 4H20;

b)    działanie środków odwadniających lub otrzymywanie soli w środowisku bezwodnym.

W ten sposób można otrzymać chlorek cynku działając na sproszkowany cynk w eterze dietylowym chlorowodorem aż do całkowitego rozpuszczenia się cynku:

Zn + 2HC1 -* ZnCl2 + H2.

Bezwodny chlorek cynku(II) SnCl2 można otrzymać przez odwodnienie krystalicznego chlorku cyny(II) bezwodnikiem octowym:

SnCl2 -2H20 + 2(CH3C0)20 -> SnCl2 + 4CH3COOH.

lło przemyciu eterem i wysuszeniu w eksykatorze próżniowym otrzymu-je się bezwodny chlorek cyny(II).

Sole bezwodne są wygodniejsze w użyciu od uwodnionych, gdyż mają stały skład, nie ulegają wietrzeniu i zajmują mniej miejsca. Niektóre sole bezwodne łatwo chłoną wilgoć z powietrza i przyłączając cząsteczki wody przechodzą w sole uwodnione. Z tego względu znajdują one zastosowanie jako środki do osuszania cieczy, gazów oraz substan-i ji stałych. Powszechnie stosowanymi środkami suszącymi są takie bezwodne sole, jak: chlorek wapnia, siarczan(VI) magnezu, siarczan(VI) sodu, chloran(VII) magnezu (jeden z najsilniejszych środków suszących). Środkiem suszącym jest także związek o wzorze 2CaS04H20, zwany potocznie gipsem sztukatorskim, który z wodą tworzy 2-hydrat siar-czanu(VI) wapnia. Niektóre z bezwodnych soli podczas łączenia się z wodą zmieniają zabarwienie. I tak bezwodny siarczan(VI) miedzi(II), który jest bezbarwny, pod wpływem wilgoci staje się niebieski, a bezwodne sole kobaltu o zabarwieniu intensywnie niebieskim pod wpływem wody różowieją. Związki te znajdują zastosowanie jako wskaźniki wilgotności. Ze względu na właściwości higroskopijne sole bezwodne powinny być przechowywane w szczelnie zamkniętych naczyniach. Mogą to być zwy-kle słoiki do przechowywania odczynników, z pokrywkami hermetycznie zamkniętymi, oblanymi parafiną. Jeżeli sól służy jako odczynnik i jest często używana, należy ją przechowywać w eksykatorze nad silnie suszącym środkiem, takim jak: tlenek fosforu(V), bezwodny chloran(VII) magnezu, stężony kwas siarkowy(YI) lub bezwodny chlorek wapnia.

2. ĆWICZENIA

Węglan sodu bezwodny Na2C03

Węglan sodu bezwodny otrzymuje się przez ogrzewanie 10- hydratu węglanu sodu, tzw. krystalicznej sody, w temperaturze 100—120°C lub przez prażenie wodorowęglanu sodu w temperaturze 270 — 300°C.

Otrzymywanie bezwodnego węglanu sodu z sody krystalicznej

Sprzęt:

1’arownica lub duży tygiel I aźnia wodna Hksykator

Odczynniki:

10-Hydrat węglanu sodu Na2C03- 10H2O — 20 g

163


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Metody otrzymywania aluminium, właściwości oraz zastosowanie aluminium i jego stopów (Al) PN-64/H-88
5 (1052) II u IX. Sole bezwodne ................................................ 162 1.   
57 (136) VI. SOLE PROSTE 1. SOLE PROSTE I METODY ICH OTRZYMYWANIA Solami prostymi nazywamy związki,
70. A art. 83 k.p.c. 71. B art. 108 § 2 k.p.c. 72. C art. 109 § 1 k.p.c. 73. B art. 130 § 4
71 (70) 4. METODA PROMOCJI MIASTA4.1. Schemat metody promocji Dorobek naukowy marketingu przedsiębio
IX. Podsumowanie Niniejsza innowacja pedagogiczno -metodyczna stanowiła jedną z możliwych metod
31734 kartka MI 83 M.**o 200 * ix 83 100 g Hasło 125 g IX 83 Maiło l2Sg IX 83 Masło 125 g
DSC83 (9) 102    4. Menachinony — witaminy K CH3 4.5. Metody otrzymywanie103 CH, w g
B. Baraniak. Metody badania pracy. Warszawa 2009 ISBN 978-83-61408-68-0. C> by WAiP 2009 B. Baran
Obraz (1075) 420 Reakcje bezwodników z nukleofilami Bezwodniki są mniej reaktywne od chlorków kwasow
B. Baraniak. Metody badania pracy. Warszawa 2009 ISBN 978-83-61408-68-0.0 by WAiP 2009 B. Baraniak.
B. Baraniak. Metody badania pracy. Warszawa 2009 ISBN 978-83-61408-68-0.0 by WAiP 2009 B. Baraniak.
B. Baraniak. Metody badania pracy. Warszawa 2009 ISBN 978-83-61408-68-0.0 by WAiP 2009 B. Baraniak.
B. Baraniak. Metody badania pracy. Warszawa 2009 ISBN 978-83-61408-68-0.0 by WAiP 2009 B. Baraniak.

więcej podobnych podstron