Bez nazwy9

mięty wania miłosnej porażki. Adam Z. okazał się mężem ze wszech miar udanym i choć w ich wzajemnym związku nie było takich porywów uczuć jak w filmowych romansach, to przecież małżeństwo Justyny L. i Adama Z. można było nazwać bardziej harmonijnym niż wiele innych małżeństw zawieranych z „prawdziwej miłości’'. A kiedy przyszły na świat dzieci, pani Z. była już standardową matką i żoną, dzielącą swój czas między sklepowe kolejki, stanic przy kuchence gazowej, pranie pieluch i małżeńskie łóżko. W tym życiu nic było miejsca na porywy serca i rozpamiętywanie przeszłości.

Po skończeniu trzydziestu czterech łat Justyna Z. zaczęła odczuwać jakieś nerkowe dolegliwości i wybrała się do wskazanego przez znajomych specjalisty. W renomowanej lecznicy odsiedziała długą kolejkę, a kiedy weszła do gabinetu, po raz drugi w życiu wydało jej się, że za chwilę padnie trupem. Za biurkiem siedział... Michał R.

Oboje byli ludźmi kulturalnymi i dobrze wychowanymi, co w tym wypadku znaczyło, że ani nie podnieśli głosu, ani nie rzucili sobie w twarz żadnych oskarżeń, jednym słowem — nie dali się ponieść emocjom. Stanęli naprzeciw siebie w milczeniu i w ciągu tych kilku sekund wróciły dawne uczucia. Niewygasła miłość pomieszała się z narosłymi przez lata urazami.

—    Justyno! Kochana! — wyszeptał wreszcie Michał

—    Kochany! — powtórzyła jak echo Justyna Z.

—    Dlaczego mi to zrobiłaś?

—    A ty?

—    Jak mogłaś uwierzyć temu idiocie? — spytał Micha! R., który po powrocie ze Stanów usłyszał prawdę od swojej matki. — Przecież mieliśmy sobie ufać!

—    Nie pisałeś!

—    Był stan wojenny... Zapomniałaś?

—    Jesteś żonaty?

—    Tak!

Mówili cicho i spokojnie. Wreszcie, gdy wszystko sobie wyjaśnili i odpowiedzieli na wszystkie pytania, a ich ręce się spotkały, zapomnieli o latach rozstania i wybaczyli sobie przeszłość. Wydało hn się, że czas się cofnął... Znów byli razem...

Kozetka w gabinecie lekarskim była wąska, twarda i niewygodna, ale im to nie przeszkadzało. Odnaleźli się ponownie, wróciła dawna miłość i zapamiętane doznania.

—    Kocham cię! — powiedział Michał R.

—    Kocham cię! — powiedziała Justyna Z.

Teraz spotykają się najczęściej jak mogą. I znów dzielą swoje radości i troski, popołudnia i wieczory, bicia serc i namiętność spragnionych ciał. Jedynie nie rozmawiają o rozwodach i już nie dyskutują o wspólnej przyszłości. Po prostu mają romans, zaś Jacek D. więcej nie pojawia się w ich życiu...

*

ARAB I ŻYD

Toczy się wojna izraelsko-arabska. Jedzie izraelski czołg, a przed nim ucieka Arab, co i raz odwraca się i strzela w kierunku czołgu. Wreszcie, gdy wystrzelał cały magazynek, stanął i zawołał:

—    Ja już nie mam amunicji!

Z czołgu natychmiast wychyla się Żyd i pyta:

—    No to może kupisz?

PO POWROCIE

—    Słyszałem, że byłeś pół roku we Francji...

—    Tak!

—    A jak sobie radziłeś z językiem?

—    Tylko na początku się brzydziłem...

— €3 —