ternie Taylora przeszli już generalnie do historii. Szybkie sukcesy japońskiej gospodarki zwróciły uwagę na globalny potencjał ludzki, a w nim m.in. na kształt stosunków między pracownikami a pracodawcami, styl zarządzania wykorzystujący zaangażowanie pracowników w życie firmy.
Postulaty typu: „uważnie słuchaj swoich podwładnych”, konieczność włączenia szeregowych pracowników do procesu decyzyjnego - to początki wielkich przemian.
Jego cechą charakterystyczną jest idea wspólnoty wzajemnej służby w ciągłym rozwoju, zmianach, w dynamice. W książce „Understanding Business" W.G.Nickelsa tak sformułowane zostało motto nowego modelu zarządzania: „To moja firma i ja jestem tutaj by służyć innym w celu zwiększenia naszego zysku”. Hasło to może wypowiadać każdy szeregowy pracownik firmy jak i reprezentant Top Managemen-tu. Jest ono uniwersalne. Zwraca uwagę i na „służebność” i na zysk, wnosi też refleksje etyczne.
Etyczny wymiar posiadają zalecenia, jakie kieruje do menedżerów D. Freemantle.
• przestrzegaj zasad opartych na uczciwości, zaufaniu, otwartości, wzajemnym szacunku,
• uważaj pracowników za największe dobro, w które należy inwestować,
• miej ukształtowane zasady i postępuj zgodnie z nimi,
• troszcz się o swoich ludzi, stawiaj im wyzwania.
Są to wszystko piękne zasady, ale w pracy menedżera występują jak wiadomo, bardzo trudne sytuacje i trzeba się z nimi borykać. Klika takich sytuacji właśnie przedstawiamy.
3.3.1
Nie miejsce tu aby przedstawiać różne procedury, techniki doboru i selekcji kadr, jakie odbywają się w przedsiębiorstwach czy nowopowstających firmach. Czasami polityka zatrudniania personelu odbywa się poza działalnością menedżerską, czasami zaś wręcz odwrotnie. Menedżer ma prawo a nawet obowiązek dobierać sobie pracowników, tworzyć z nich zespoły pracy. I wówczas jego decyzje wkraczają w sferę etyki.
73