Ruch cieczy doskonałej można ogólnie opisać zależnościami wektorowymi:
dv |
= P- -grad p, |
(1) |
dt |
P | |
div v = 0, |
(2) |
których pierwsza jest równaniem Eulera, druga zaś — równaniem ciągłości, rzedstawione wyrażenia, w układzie współrzędnych prostokątnych (x,y,z), tworzą ustępujący układ równań skalarnych:
3 vx 3 vx dvx dvx -JTT+Vxlrji + V Jr* + V ot x o x y o y z o z
az
3 Vy
Ti
0 v.
+ v
3 Vy
*0x 0 v,
+ V
3 Vy y 0 y
0o.
00
Tz
0
y _
(3)
1 0 p
- +y X—± + r’z-r—1 = Z —
01 3 x ydy 0 z po z
y
3 vr 0 il
—£d---
0 x 0 y
4^0,
(4)
we współrzędnych cylindrycznych (r,!),z) 3 vr 0 v,
Tt+VrTr+V*
0 V9
Tr
3 V ti
0 Vs
37
0 V, 0 Vz 0 V.
-5-T+ 0,^ + 0.
3 t 0 r
+ v'^+v»iTa
0 o.«
u29
r
vr o„
1 0 p
pdr,
Q Ł/„ t/n 1 3 P
+ v2-^ + -^ = q,---
oz r proc/
0o.
1 0 p
r3 «9 3 z póz
J
oraz
r 0 f r0 9 0 z
Bardzo dogodną do całkowania jest postać równania Eulera (1) podana I amba, a mianowicie:
w której J — jest funkcją ciśnienia, a U — potencjałem sił masowych.
Jeżeli przepływ cieczy jest ustalony (0 v/01 = 0) i bezwirowy (rot v = 0), •a iilkowaniu równania (7) otrzymamy:
I Mu płynu barotropowego, poruszającego się z prędkością średnią w jednorc poili sil ciężkości,
v = c,
/'tli 'ilości (0) i (10) przedstawiają równanie Daniela Bernoulliego, w którym 5 mu ywiinu wysokością hydrauliczną lub rozporządzalną) zachowuje swoją w itlko w punktach leżących na tej samej linii prądu.
1’iideziiN rozwiązywania konkretnych zagadnień, równania (9) i (10) odi " i|i /ęś» ioj do dwóch przekrojów poprzecznych jednej i tej samej strugi; stąd