. ----1'
3. innamika cieczy rzeczywistych
331
Porównując zależności (1) i (2), otrzymujemy:
/3
skąd
C2 — C3 ż3 —- + cf A5 rp,
W 2 U<
r2 ; ii. _ „2 ; ^5
c4 a4 j — c5 a5 ~1~'
d 4 d5
(2')
(3')
czyli
Przedstawione zależności możemy uzupełnić następującymi równaniami ciągłości:
Cidj = c2dl +c3dj (4)
uraz
c1 = c /- = l,265c.
c-xdl = c,di + Ccd\
(5)
Objętościowe natężenie przepływu dla pojedynczego przewodu wynosi:
nd2
Q = c-
4 ’
L3a3 — c4a4 c5a5
Z równań: (1'), (2'), (4) i (5) możemy obliczyć prędkości w poszczególnych odgałęzieniach.
5.2.14. Podczas przepływu wody przez każdy z rurociągów wysokość spadku i iśnienia w poszczególnych przewodach musi być jednakowa, zatem
natomiast dla rozgałęzionego
r2 I n2 I
cl , l3 c2 . I
Q1 = cr
nd2
2g di 2g d2 2g d3 2g d’
(1)
4 ’
hl l|d
wobec tego
O. — O c,—c c( 1,265 — 1)
—^100% = —-100% = —--
100% = 26,5%.
Lr2 - h-r2 - lir2 - h-r2
d di 1 d2 2 d3 3‘
Z przeprowadzonych obliczeń wynika, że w przypadku zainstalowania w połowu' długości rurociągu dwóch nitek równoległych o takiej samej średnicy, objętościowe natężenie przepływu wzrośnie o 26,5%.
5.2.13. Z uogólnionych równań Bernoulliego dla przekroju A względem B, C i l> otrzymamy:
Z warunku ciągłości wynika następująca zależność:
nd2 nd2 nd2
ndl
Q - Qi + Q2 + Q3 - —^ c - -£-cI + ~^c2 + c3
lub
cd2 = Ci d] + c2d2 + c3dl.
2g di 2g d3 2g d4
(II
(i)
(3)
Dzieląc poszczególne człony równania (3) przez pierwiastki kwadratowe odpowia-ilu|i|cych im wyrazów równości (1), otrzymujemy
d
l d'\l li
(4)
t_t _ u 1 2 1 i i ^ Ł3 i ^
2g 1d1 2g 3 d3 2g 5d5'
Ponieważ
a po przekształceniu:
więc
(li
~ + \fd\ + \fd\-
(5)