CCF20120519012

-osekwencji reaktywny, gdzie wypowiedź rozmówcy ściśle nawiązuje do tego, co uprzednio zrobił czy powiedział przedmówca; przykładem są dyskusje merytoryczne, negocjacje, zachowania rytualne

-sekwencji asymetrycznej- jeden z rozmówców narzuca drugiemu przebieg interakcji słownej; dzieje się tak np. podczas przeprowadzania wywiadu, ale też prowadzenia lekcji

- sekwencji wzajemne[- yczęstnicyjnterakcji znają s[ę wzajemnie i potrafią przewidzieć swoje reakcje w określonych okolicznościach czy sytuacji społecznej, czasem zachowują milczenie, powstrzymując się od pełnego czy jakiegokolwiek komentarza; przykładem interakcji o wzajemnej sekwencji mogą być nieformalne dyskusje w gronie przyjaciół, sprzeczki rodzinne, itp.

G.H Mead

i Postrzega język jako medium interakcji, środek warunkujący porozumienie między ludźmi, a także przenikanie kultur oraz przekaz wartości między pokoleniami. Gesty wokalne, jak i znaczące symbole niewerbalne transmitują społeczne normy i reguły zachowań, konstytuując w ten sposób społeczne standardy zachowań.

Erving Goffman

r l    i 11^7 jąjo i i nv^z_y i i i iiiiiyin    i y    ywui iicrł i * owi    jl iuz.vi ly v-i i i    srvv^i i u    z_i iojci w

której żyjemy

Teoria działania aspołecznego Jurgena Habermasa

Przyjmuje ona, że w obrębie języka rozumianego jako środek komunikacji i ekspresji wyróżnić można działanie komunikacyjne Idyskurs. pziałąnie. komunikacyjne to każda działalność co najmniej dwóch podmiotów wchodzących z sobą w interakcje z użyciem języka. Wyróżniamy tu wypowiedzi konstatujące (zdania orzekające, zwierające elementy wiedzy empirycznej), regulatywnę (odwołania norm, reguł społecznych, formułowanie wezwań do czegoś lub prezentowanie zamiarów) oraz „ękspresywne (wyrażające subiektywne przeżycia, emocje, formułowane na ogół w 1 osobie liczby pojedynczej.

Efektywność codziennej komunikacji warunkowana jest przez następujące postulaty:

•    Zrozumiałość wypowiedzi na poziomie językowym

•    Prawdziwość (prawomocność wypowiedzi, inaczej zgodność z obiektywnym, faktycznym stanem)

© Subiektywna szczerość (zgodność tego, co myślimy, z tym co mówimy i robimy)

•    Poprawność wypowiedzi językowej, używanie powszechnie przyjętych i i uznanych za poprawne zwrotów i wyrażeń językowych.

©

Kod językowy- Basil Berstejn:

Sposób w jaki posługujemy się językiem. Wyodrębnił dwa kody rozwinięty i ograniczony.

Kod rozwinięty	Kod ograniczony
Rozbudowana, elastyczna składnia	Sztywna składnia
Bogactwo określeń językowych, mała przewidywalność wyborów językowych	Ubogie określenia językowe, duża przewidywalność wyborów językowych
Argumentacja, wypowiedzi nastawiona na osobę jako podmiot, podkreśla indywidualność jednostki	Brak argumentacji, wypowiedź nastawiona za zdania (czynność) lub status osoby, podkreśla integracje z grupą
Zdania rozwinięte i złożone, przewaga wypowiedzi w trybie przypuszczającym i pytającym	Zdanie pojedyncze lub nie rozwinięte, przewaga wypowiedzi w trybie orzekającym lub rozkazującym

Reprodukcja kulturowa:

Odtwarzanie pozycji społecznej, poziomu wykształcenia poprzez naśladownictwo rodziców i niejednokrotnie kończą się przypisaniem dziecku pochodzącemu z niewykształconej rodziny niższych aspiracji intelektualnych, a w wyniku tego przerwaniem edukacji.    /    '

Aspekty użytkowania języka:

1.    poznawczy- opisywany on bywa odpowiedzią na pytani, jakie treści merytoryczne, przekazywane są na lekcji, jakie

jest ich bogactwo, różnorodność oraz stopień zrozumienia i umiejętności zastosowania zdobytych przez uczniów______

informacji w praktycznym działaniu.

2.    Psychologiczny-żależy od tego, jakie jest oddziaływanie informacji zdobytych podczas lekcji na sferę osobowości ucznia.

3.    Społeczny- odnosi się do tego, w jaki sposób nauczyciel formułuje wypowiedzi podczas lekcji.

Funkcje języka w klasie: