166 Obiektywistyczna koncepcja
znacznie więcej materiału, niż miał do dyspozycji Archimedes.1 Podobnie dzieła Ptolemeusza i Al Hazena otwierały możliwości rozwoju optyki, których nie wykorzystano aż do czasów Galileusza i Keplera. V. Ronchi, badający ten problem, pisze: „Chociaż nie wiemy, kto pierwszy wymyślił szkła soczewkowe, znamy dość ściśle datę ich pierwszego użycia. Stało się to gdzieś pomiędzy 1280 i 1285 rokiem. Pierwszy teleskop jednak nie pojawił się przed rokiem 1590. Dlaczego trzeba było aż trzech całych wieków na to, aby ustawić jedno szkło soczewkowe przed drugim?”12
Ronchi stara się następnie wyjaśnić, dlaczego nie wykorzystano tej obiektywnej możliwości. Opisując te obiektywne możliwości posługuje się materiałem z historii, fizyki i filozofii, który nie był dostępny w badanym okresie. Adekwatny opis obiektywnych możliwości i stopni płodności możliwy jest dopiero post factum. Zastrzeżenie (iv) jest więc w pewnym sensie właściwe. Jednakże fakt, że uczeni nie są i nie muszą być świadomi stopnia płodności ich programów, jest siłą mojego stanowiska, a nie jego słabością. Jest to po prostu cecha umożliwiająca obiektywistyczną koncepcję zmiany teorii w nauce, dzięki której można uniknąć elementów subiektywistycz-nych zawartych w koncepcji Lakatosa.
Teraz mogę zaproponować obiektywistyczną koncepcję zmiany teorii w fizyce nowożytnej, która obowiązuje w ramach pewnych istotnych ograniczeń; ograniczenia te omawiam w punkcie czwartym. Koncepcja ta opiera się na założeniu, że w społeczeństwach, w których istnieje działalność praktyczna znana jako nauka fizyki, istnieją również uczeni posiadający określone umiejętności, zasady i skłonności umysłowe, umożliwiające im rozwijanie tej nauki. Muszę na przykład założyć, że w sytuacjach, gdzie obiektywistyczna
Gdy idzie o związki między dziełem Archimedesa i Galileusza, por. Maurice Clavelin, The Natural Philosophy of Galileo, M. I. T. Press, Cambridge, Massachussetts 1974, rodział 3.
12 V. Ronchi, „The Influence of the Early Development of Optics on Science and Philosophy” w: Galileo: Mart of Science, E. McMullin (ed.), Basic Books, New York 1967, ss. 195—206, podkreślenia w oryginale.