rozdziału uwaga będzie poświęcona przede wszystkjm tym reakcjom i instytucjonalnym przygotowaniom do zarządzania proceserri integracyjnym, ponieważ to one w efekcie prowadziły do negocjacji i akcesji do UE. Wiele działań związanych z dostosowywaniem prawa krajowego do acquis, negocjacjami akcesyjnymi czy informowaniem społeczeństwa zostanie przedstawionych w następnych rozdziałach.
W styczniu 1991 roku został powołany Pełnomocnik Rządu do spraw Integracji Europejskiej i Pomocy Zagranicznej. Towarzyszyło rrlu Biuro utworzone specjalnie w celu obsługi i realizacji części zadań Pełnomocnika. Pełnomocnik Rządu był odpowiedzialny za prace dostosowawcze w prawie polskim oraz za wykorzystanie pomocy zagranicznej, głównie funduszu PHARE. Biuro Pełnomocnika zobowiązano do sporządzania corocznych sprawozdań zawierających informacje o zakresie i charakterze działań adaptacyjnych podjętych przez instytucje centralne. Biuro monitorowało także prace legislacyjne związane z przyjęciem Układu Europejskiego oraz wspólnotową pomoc finansową. Wyniki przedstawiano w raportach.
Od 1992 roku działała w Sejmie RP Komisja ds. Układu Europejskiego. Sprawowała ona ogólny nadzór nad realizacją umowy stowarzyszeniowej oraz formułowała zalecenia dla rządu w sprawie stosunków z UE. Jej kompetencje przejęła utworzona w Sejmie II kadencji Komisja Integracji Europejskiej, która zajmowała się wszelkimi kwestiami związanymi z integracją europejską, w tym realizacją umów międzynarodowych (Układu Europejskiego). Odzwierciedlał to funkcjonalny podział na podkomisje: ds. opiniowania projektów ustaw i monitorowania stanu harmonizacji prawa z prawem Unii Europejskiej, ds. monitorowania pomocy PHARE i innych środków pomocowych Unii Europejskiej30. W Sejmie IV kadencji prace Komisji Integracji Europejskiej przejęła Komisja ds. Unii Europejskiej. Szczególną rolę w procesie harmonizacji prawa odegrała nadzwyczajna Komisja Prawa Europejskiego powołana w 2000 roku31.
Rada Ministrów RP przyjęła 29 stycznia 1993 roku Program działań dostosowujących polski system prawny do wymagań Układu Europejskiego. Założono w nim przygotowanie lub nowelizację 130 aktów prawnych (ustaw, rozporządzeń i zarządzeń) na lata 1993 i 1994. Program ten został następnie uzupełniony przez
---—-1-
30 j
W Sejmie III kadencji funkcjonowały także podkomisje nadzwyczajne zajmujące się Narodowym Programem Przygotowania do Członkostwa w Unii Europejskiej oraz ocena wykorzystania funduszu PHARE.
31 j
Po 2001 roku Komisja Prawa Europejskiego i Komisja Integracji Europejskiej zostały połączone w parlamentarną Komisję Europejską. Komisja Europejska zakończyła swoją działalność 31 lipca 2004 roku.
32
Instytucjonalno-prawne ramy procesu integracyjnego... ^3
przyjęcie harmonogramu działań dostosowawczych w dziedzinie gospodarki i systemu prawnego w latach 1995-1996.
Istotną strukturą koordynującą wysiłki integracyjne na szczeblu rządowym był Międzyresortowy Zespół ds. Układu Europejskiego. Powstał on 10 grudnia 1994 roku i miał się zajmować uzgadnianiem działań adaptacyjnych wynikających z implementacji umowy stowarzyszeniowej. W jego skład wchodzili przedstawiciele wszystkich ministerstw i urzędów centralnych.
Dynamika procesu integracyjnego, coraz to większy zakres zagadnień związany z integracją, rozpoczęcie nowego etapu w stosunkach z Unią przez złożenie formalnego wniosku o członkostwo w 1994 roku i ogłoszenie przez UE strategii przedczłonkowskiej skłoniło rząd do powołania nowej instytucji, której zadaniem byłoby programowanie i koordynowanie polityki integracyjnej. Na podstawie ustawy z 8 sierpnia 1996 roku powstał Komitet Integracji Europejskiej (KIE), który do chwili obecnej zajmuje naczelną pozycję wśród organów związanych z integracją europejską i funkcjonowaniem w poszerzonej już Unii32.
Komitet Integracji Europejskiej zastąpił Pełnomocnika Rządu ds. Integracji Europejskiej i Pomocy Zagranicznej i stał się naczelnym organem administracji rządowej do spraw programowania i koordynowania polityki w sprawach związanych z integracją Polski z Unią Europejską oraz programowania i koordynowania działań dostosowawczych Polski do standardów europejskich, jak również koordynowania działań administracji państwowej w zakresie otrzymywanej pomocy zagranicznej. Przewodniczącym Komitetu Integracji Europejskiej jest członek Rady Ministrów - albo sam premier, albo specjalnie w tym celu powołany minister, albo minister spraw zagranicznych.
Przewodniczący Komitetu Integracji Europejskiej od 1996 roku
■ Włodzimierz Cimoszewicz (15 października 1996-31 października 1997 roku)
■ Ryszard Czarnecki (31 października 1997-27 lipca 1998 roku)
* Jerzy Buzek (27 lipca 1998-19 października 2001 roku)
■ Leszek Miller (19 października 2001-2 maja 2004 roku)
■ Marek Belka (2 maja 2004- 31 października 2005 roku)
■ Stefan Meller (31 października 2005-9 maja 2006 roku)
■ Kazimierz Marcinkiewicz (9 maja 2006-14 lipca 2006 roku)
■ Anna Fotyga (od 14 lipca 2006 roku)
DzU 1996, nr 106, poz. 494.