DSC00625 (8)

LITTERAE INDULGENTIALES Zob. CONFESSIONALIA

LITURGIA

I. Etymologia słowa, jego historia i znaczenie

Słowo 1. pochodzi od dwóch terminów gr.: przymiotnika leitos (rodzaj nijaki leitoń) - ludowy, należący do ludu (od leos — lud, jońskie/ao,?) oraz rzeczownika ergon - czyn publiczny (łac. opus). Pierwotnie słowo, to brzmiało leturgia, w inskrypcji attyckiej (ok, 300. przed Chr.) leiturgia; w wyniku ewolucji językowej w epoce rzymskiej zyskało brzmienie: liturgia.

Początkowo terminem tym określano w Grecji działania przede wszystkim polityczne, a następnie społeczne, nie mające nic wspólnego z kultem. Były to działania służące innym, czyn dla, na korzyść kogoś. W Atenach odróżniaaat|i

1. L. zwyczajne iprdinariae)i(ę^kliczne* 4© których należały m.in.: choregia - wystawienie chóru do tragedii, komedii, festiwali muzycznych; gimnazjarchia - obowiązek kierowania gimnazjonem (koszty utrzymania); lampadarchia - przygotowanie biegu z pochodniami; estiasis - przygotowanie przyjęcia dla członków tribus (klasy społecznej);