DSC00836

Anna Nasalska

FORMUŁA NOSTALGII O sposobie kształtowania świata przedstawionego w prozie T. Konwickiego

W łańcuchu prób zmierzenia się z rzeczywistością podejmowanych przez literaturę polską w powojennym okresie jej rozwoju, tendencje autobiograficzne wydają się jej rysem najtrwalszym i szczególnie istotnym, Obejmując tym zakresem zjawisk nie tylko utwory zdecydowanie odrzucające literacką fikcję na rzecz zapisu konkretnych, jednostkowych przeżyć i doświadczeń, ale i hybrydy, przetwarzające jedynie fakty biografii mocą swobodnej wyobraźni w artystyczne rojenia pisarskie, otrzymujemy bogaty rejestr nazwisk reprezentujących różne pokolenia i mody literackie.

O atrakcyjności tworzywa autobiograficznego decydują motywacje tradycyjne: pragnienie ocalenia tego, co przemijające, usankcjonowania jednostkowego u* czestnictwa w dziejach, potrzeba buntu skazanego na pogrążenie w niepamięci indywiduum wobec niwelujących działań czasu i historii. Ale także — wypływając w momentach kryzysu świadomości literackiej, stwierdzonej bezradności i niewystarezalności form tradycyjnych wobec doświadczeń czasu zewnętrznego, domagających się świadectwa — jest autobiografizm zjawiskiem zupełnie naturalnym w przypadku literatury regularnie targanej koniecznością uwierzytelnia-