DSC04357

>    Unikanie — niedostrzeganie konfliktu, ignorowanie, bagatelizowanie (bo może spowoduje to straty mniejsze niż np. bezpośrednie zaangażowanie się).

>    Zmiana definicji sytuacji (redefinicja), tj. przekonanie siebie i innych, że to jeszcze nie jest konflikt, że nie warto się angażować lub, odwrócenie uwagi od przedmiotu sporu.

>- Odwlekanie lub przeczekiwanie — prawdopodobnie strona zakłada, że wystąpią jakieś zdarzenia losu, które wpłyną na zmianę sytuacji i rozwiązanie konfliktu. Być może jest również tak, że chce zyskać na czasie (np. potrzebuje dodatkowych informacji), by zbudować swoją silę i dopiero wtedy przystąpić do rozwiązania sytuacji.

>■ Pokojowe współistnienie - strony udają, że konflikt nie istnieje, podkreślają wspólnotę i ignorują przyczyny sporów; tego rodzaju zawieszenia konfliktu często dokonuje się w imię wyższych wartości lub celów (np. dla dobra dziecka zawiesza się decyzję o rozwodzie).

>    Rezygnacja — poddanie się bez podjęcia walki (lub po walce), ustąpienie, wycofanie się z trudnej sytuacji.

>    Walka w celu pokonania przeciwnika — atak fizyczny, napaść słowna.

>    Szukanie wsparcia — odwołanie się do strony trzeciej, o wsparcie (np. budowa koalicji) lub pomoc w rozwiązaniu konfliktu.

>    Odwołanie się do strony trzeciej, by rozstrzygnęła kwestię sporną — np. zwrócenie się do arbitra lub sędziego.

>    Potraktowanie konfliktu jako problemu do rozwiązania — podjęcie bezpośrednich rozmów (negocjacje), poszukanie mediatora, osoby, która pomoże rozwiązać konflikt.

Jedną z bardziej znanych typologii zachowań w sytuacji konfliktowej przedstawi! Kenneth Thomas [26]. W modelu tym wyróżnia się pięć głównych typów reakcji: rywalizacja, unikanie, uleganie, współpraca, kompromis. Zachowania te są wypadkową dwóch podstawowych cech: koncentracji na sobie i koncentracji na innych (skłonność do współdziałania). Zestawienie ze sobą i analiza wyróżnionych przez Thomasa cech pozwala stwierdzić, że osoby pewne siebie, skupione na realizacji własnych potrzeb będą w sytuacji konfliktu preferować rywalizację lub współpracę. Z kolei osoby charakteryzujące się małą wiarą we własne siły i możliwości, kładące mały nacisk na realizację swoich potrzeb, mają tendencję do unikania konfliktów bądź ulegania.

Można również dokonać tego typu analizy, w której będziemy np. łączyć takie cechy jak duża pewność siebie i słaba koncentracja na innych — osoba taka będzie wybierać rywalizację jako preferowane zachowanie w sytuacji konfliktu, z kolei duża pewność siebie połączona z koncentracją na innych i ich potrzebach będzie sprzyjać kooperacji; brak wiary w siebie i swoje możliwości połączony ze słabą koncentracją na innych i ich potrzebach