DSCN1114 (2)

DSCN1114 (2)



Łatwo jest uzasadnić, że szukaną parą jest

Mli

y = ±, tZn./((%A-*5)) = V/2.

2.43.    Wskazówka. Rozumowanie analogiczne jak w zadaniu 2.42

0    d p. Dla x - -y/l, y == —funkcja osiąga najmniejszą

y/2

wartość —y/2.

2.44.    Wskazówka. Wzór danej funkcji po przekształceniach ma postać

/(x) = 3cos4x — 3cos2x + 1.

Przyjmując cos2x = f, otrzymujemy /(£) = 3f2 - 3f + 1 dla £e<0;l>.

Odp. Najmniejszą wartość funkcji / w przedziale <0;-> jest

1    . . , a największą 1.

2.45. Wskazówka. Z warunku/’(x) = f’(x — 1) wynika, że

(1)    /(x) = f(x — 1) = c, gdzie ceR.

Ale

(2)    /(x) +/(x — 1) = x, (warunek zadania) więc z (1) i (2) mamy

1 c

f(x) = -x + - dla xeR.

Łatwo już wykazać, że szukany wzór funkcji /ma postać

2.46. Wskazówka. Należy zauważyć, że dla s =£ 0 i x0R, mamy: /'(*„ + s)= + — =

fc-o    n

(oczywiście Czytelnik uzasadni poprawność rozumowania).

2.47.    Wskazówka.

a)    Dana funkcja nie jest różniczkowalna w punktach x = 0 i x = 1.

b)    Wzór danej funkcji możemy zapisać następująco:

f —2xex+l dla x€(-oo;-l),

/(*)=< —2xe“(x+,) dla xe<—1;0), l 2xe"(x+,) dla xe<0;oo).

Rozpatrzmy funkcję dla xe(-oo; 1) i zauważmy najpierw, że funkcja ex +1 jest założeniem funkcji g{u) = cu i h(x) — x + 1.

Ponieważ dla każdego ueR istnieje pochodna g’{u) oraz dla każdego xeR istnieje pochodna h’(x), więc istnieje pochodna funkcji ex+1 = g{h{x)) dla każdego x z rozpatrywanego przedziału, przy tym

f(e*+1)’ = g'{h(x))‘h’(x) = ex+1 l(-2xex+1)’= -2ex+l (x + l), więc funkcja /jest różniczkowalna w przedziale (-co; -1). Podobnie stwierdzamy, że dana funkcja jest różniczkowalna w przedziale (—1; 0) oraz w przedziale (0; oo). Natomiast nie jest różniczkowalna w punktach —1 i 0, co łatwo wykazać wyznaczając pochodne jednostronne w danych punktach.

2.48.    Najpierw obliczamy /(O). Mamy: /(O + 0) = /(O) + /(O) + 1.

Stąd/(O) = -1

Ponieważ x + (—x) = 0, więc

1)    /[x 4- (—x)] = /(0) = — 1, dla każdego xe R; z drugiej strony

/[* + (—x)] =/(x) +/(-x) - 2x2(2x2 - 3x2 + 2x2) + 1, czyli

2)    /[x + (-x)]=/(x)+/(-x)-2x* + l.

Porównując 1) i 2) otrzymujemy równość

3)    /(x) + /(—x) — 2x4 + 1 = -1, dla każdego xeR.

Z założenia, że /jest funkcją parzystą i z 3) otrzymujemy:

2/(x) = 2x4 - 2, stąd /(x) — x4 1.

2.49.    Wskazówka. Najpierw obliczyć/(0). Następnie skorzystać z tego, że/(x) =/[0 - (-x)] =/(0) -/(-x).

85


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
P3200179 286 4. A na li/a skupień Łatwo jest zauważyć, że żadna metoda aglomeracyjnego grupowania hi
18384 P3200179 286 4. A na li/a skupień Łatwo jest zauważyć, że żadna metoda aglomeracyjnego grupowa
328 V. Funkcje wielu zmiennych tego punktu. Tak jak i wyżej, łatwo jest dowieść, że przy dostateczni
P3200179 286 4. A na li/a skupień Łatwo jest zauważyć, że żadna metoda aglomeracyjnego grupowania hi
img266 Łatwo jest stwierdzić, że te rodzaje prac dotyczą organizacji życia grupy dzieci. Wykonywanie
165 § 2. Fole i objętość Przede wszystkim łatwo jest udowodnić, że własność tę ma każda krzywa
578 XIV. Całki zależne od parametru Łatwo jest sprawdzić, że założenia twierdzenia 3 są tu spełnione
Alkocholizm jest chorobą 14 Przyglądając się uważnie treści poszczególnych kroków łatwo jest stwier
DSCN5207 Który zapis jest zgodny ze składnią języka Java ? □ public interface Otherlnterface
DSCN1154 (2) 6.10. Wskaż ówka. Przypuśćmy, że szukaną prostą jest prosta k (rys. 6.10). Narysujemy o
Zniekształcenia twarzy4 międzyludzkich z osobami ze zniekształceniem twarzy. A więc stad$
43.    Uzasadnij, że dla dowolnej liczby naturalnej n > 2 spełniona jest równość&n
IMGT86 160 Ten długi cytat uzasadniony jest tym, że w umysłach wielu osób (także tych które posiadaj
IMGp20 (5) łatwo jest odróżnić biegnące w czterech kierunkach i krzyżujące się ze sobą linie, wzdłuż
jak zadziwi† 4 Okazuje się. ze nie tak łatwo jest docisnąć tłoczek do końca. „Coś" stawia opór.

więcej podobnych podstron