DSCN2432

K.v.eiy takre zaznaczyó, że mówiąc o umiejscowieniu Policji w strukturze iir.ńnistracji publicznej musimy właściwie określić relacje łączące organy Po-'.x'i r uinymi organami administracji publicznej- Zgodnie z powyższym za-srrzezeniem będzie to dotyczyło przede wszystkim organów resortu spraw wewnętrznych i administracji oraz organów samorządu terytorialnego.

Policja od samego początku swego istnienia bez wątpienia znajduje się w strukturze administracji rządowej. Obecnie wyraźnie akcentują to przepisy ustawy o Policji określające poszczególne organy Policji jako organy administracji rządową - art. 5 ust. 1 i art. 0 ust. 1. Faktu tego nie zmienia również to, że dc roku IW ustawa posługiwała się określeniami: organ administracji państwowej oraz organy Policji.

Zgodnie z przyjętym modelem organizacji administracji rządowej, również dla potrzeb sprawnego wykonywania zadań Policji określono jej organ właściwy dla obszaru całego kraju (organ centralny) oraz te, których właściwość ogranicza się do poszczególnych jednostek terenowych (organy terenowe).

UMIEJSCOWIENIE POLICJI NA SZCZEBLU CENTRALNYM

Ustawa o Policji stanowi, że centralnym organem administraqi rządowej, właściwym w sprawach ochrony bezpieczeństwa łudzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego, jest Komendant Główny Policji, podległy ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. Z treści tego przepisu dowiadujemy się, ze Komendant Główny Policji jest

1)    centralnym organem administracji rządową;

2)    właściwym w sprawach ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania

bezpieczeństwa i porządku publicznego;

3)    podległy ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.

Komendant Główny Policji jako centralny organ administracji rządowej

swoją właściwością obejmuje obszar całej Rzeczypospolitej Polskiej. Potwierdza to niejako treści art 5 ust. 2 ustawy o Policji stanowiący, że Komendant Główny Policji jest przełożonym wszystkich funkcjonariuszy Policji. Oznacza ta że posiada on najwyższe miejsce w zhierarchizowanej strukturze Policji Określana w ten sposób pozycja Komendanta Głównego Policji jest wielokrotnie potwierdzana w szeregu aktach prawnych. Niestety nie czynią one tego w sposób tak dobitny jak czyniły to nieobowiązującc już rozporządzenie ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 19 grudnia 1997 c w sprawie szczegółowych zasad i trybu udzielania wyróżnień oraz przeprowadzania postępowania dyscyplinarnego w stosunku do policjantów (Dz. U. 1996, Nr 4, poz. 14.) oraz rozporządzenie’ je poprzedzające, stanowiące, że władzę dyscyplinarną wobec wszystkich policjantów posiada Komendant Główny Policji. Niestety

¹ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z 4 czerwca 1991 r. w spranie udzie-Unia wyróżnień oraz postępowania dyscyplinarnego w stosunku do policjantów (Dz. U. 1991, Nr 48. poz. 212).