DSCN2510 (2)

146

Jacek Sobczak

Oczywiście, spektakularne akcje policyjne, ujęcie groźnych bandytów, walka z narkomanią, specjalne programy zakładające współpracę ze społecznościami lokalnymi (takie jak: „Bezpieczne Miasto”, „Wielkopolski Sąsiedzki Program Przeciwdziałania Przestępczości", „Uwaga Zagrożenie", „Małolat", „Bezpieczne Dziecko", „Bezpieczny Samochód" itd.) mają istotne znaczenie dla podniesienia prestiżu Policji. Warto jednak pamiętać, że nachalność agitacyjna niektórych z tych programów, chęć natychmiastowego propagandowego idt zdyskontowania, wyraźnie prowadziła do efektów odwrotnych, niż założone.

Bardzo niebezpieczne dla wizerunku Policji okazują się przy tym informacje o nieporozumieniach, niesnaskach i zawiści między wyższymi oficerami, a także nagłe, nieuzasadnione, nietłumączone przed społeczeństwem odwołania komendantów jednostek - szczególnie tych, którym udało się przekonać społeczności lokalne do potrzeby współpracy. Decyzje takie prości obywatele przyjmują jako przykład „arogancji władzy" i powrót do niesławnej pamięci „karuzeli stanowisk". Psują także wizerunek Policji fakty niewykrycia sprawców niektórych poważnych przestępstw, z zabójstwem Komendanta Głównego Jacka Papały na czele. Niepokoją także niedementowane - lub niedostatecznie dementowane - informacje o inwigilacji przy użyciu kamer przemysłowych®, o operacyjnej kontroli rozmów telefonicznych^{1 2 3}*, o inwigilacji za pośrednic-

1

ograniczania się jedynie do skąpo dawkowanych, niektórych danych. Oczywiście zjawi

2

skiem nowym wydaje się przestępczość zorganizowana, ale w gruncie rzeczy nie ma ona charakteru tak powszechnego, jak mogłoby to wynikać z relacji prasowych. Zob w li mai poczucia bezpieczeństwa, badania CBOS, Poczucie bezpieczeństwo i opinie o pr-yspttizimym trybie wymiaru sprawiedliwości. BS 2006/80. W kwestii przestępczości zorganizowaną zob mJń., E. W. Ptywaczewski, Przestępczość zorganizowana z punktu widzenia polityki, teorii i praktyki. w: Przestępczość zorganizowana..., s. 91-194; tenże. Jeszcze o zwalczaniu przestępczości zawodowej. PiP 1989, nr 4, s. 112; tenże. Przestępczość zorganizowano i jej zwalczanie w europie Zachodniej (ze szczególnym uwzględnieniem Republiki Federalnej Niemiec). Warszawa 1992. passim; J. Gołębiewski, Przestępczość zorganizowana w Polsce z perspektywy Centralnego Baon śledczego, w: Przestępczość zorganizowana.... s. 189-220.

3

Zob. A. Lach. Inwigilacja przy użyciu kamer użytkowych, w: Spośtcznistwa inwigilowane w państwie prawa. red. P. Chrzczonowicz. V. Kwiatkowska-DaniL K. Skowroński. Toruń 2003. s. 143-150; A. Adamski, OfrywM brzpierzny aiepro uwijały. .Rzeczpospolita" z dnia 18 sierpnia 2000 r.

* K- Skowroński. Operacyjna kontrola rozmów telefonicznych. Uobamoma treść a praktyczne oblicze .legalnej inwigilacji', w; Społeczeństwo inwigilowanr.. „ s. 151-164. A Marek. Podsłuch, tajm agenci, zakup tiwfii4imaiiy, .Rjcyr pospolita" z dnia 16 nrryw 1995rj A. Marszalek. Br f • !■*'*>■    Rzeczpospolita" z dnia 19 października 1995 r. Trybunał

Konstytucyjny, odwołując się do wynikającej z art. 31 ust 3 Konstytucji zasady proporcjonalności w stanowieniu ograniczeń praw 1 wolności konstytucyjnych- wyraźnie podkreślał, iż „w demokratycznym państwie prawnym nie jest lniin iiM przechowywanie informacji na temat obywateli, uzyskanych w toku czynności operacyjnych ze względu na potencjalną przydatność tych informacji. Może być to stosowane tylko w związku z konkretnym postępowaniem. prowadzonym na podstawie ustawy dopuszczającej ograniczenie wolności ar względu na bezpieczeństwo państwa i porządek pubbezny* Uzyskiwanie i gii madanar

informacji wykraczających poza rr* -*—---rt 19—t 1 stawy o Policji stanowiłoby

takie właśnie „pi zachowywanie ar względu na potencjalną j nj datnoSć* tych informacji na potrzeby innego postępowania karnego którego'przedmiotem są przestępstwa amęnw-nione we wspomnianym przepisie. Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego a 28 czerwca