DSCN2517

146

Jacek Sobczak

Oczywiście, spektakularne akcje policyjne, ujęcie groźnych bandytów, walka z narkomanią, specjalne programy zakładające współpracę ze społecznościami lokalnymi (takie jak: „Bezpieczne Miasto*, „Wielkopolski Sąsiedzki Program Przeciwdziałania Przestępczości", „Uwaga Zagrożenie", „Małolat", „Bezpieczne Dziecko", „Bezpieczny Samochód" itd.) mają istotne znaczenie dla podniesienia prestiżu Policji. Warto jednak pamiętać, że nachalność agitacyjna niektórych z tych programów, chęć natychmiastowego propagandowego ich zdyskontowania, wyraźnie prowadziła do efektów odwrotnych, niż założone.

Bardzo niebezpieczne dla wizerunku Policji okazują się przy tym informacje o nieporozumieniach, niesnaskach i zawiści między wyższymi oficerami, a także nagłe, nieuzasadnione, nietłumaczone przed społeczeństwem odwołania komendantów jednostek - szczególnie tych, którym udało się przekonać społeczności lokalne do potrzeby współpracy. Decyzje takie prości obywatele przyjmują jako przykład „arogancji władzy" i powrót do niesławnej pamięci „karuzeli stanowisk". Psują także wizerunek Policji fakty niewykrycia sprawców niektórych poważnych przestępstw, z zabójstwem Komendanta Głównego Jacka Papały na czele. Niepokoją także niedementowane - lub niedostatecznie dementowane - informacje o inwigilacji przy użyciu kamer przemysłowych²⁵, o operacyjnej kontroli rozmów telefonicznych²⁴, o inwigilacji za pośrednie-