DSCN6198 (Kopiowanie)

Biologia - repetytorium dla kandydatów na akademie medynnr

doprowadza do zgromadzenia na zewnątrz błony czterech protonów (zamiast sześciu, jak w mitochondrium) natomiast dla wytworzenia molekuły ATP niezbędny jest przepływ pary jonów H+ poprzez cząsteczkę ATP-azy. A zatem wędrówka elektronów w mezosomie umożliwia syntezę 2 cząsteczek ATP.

cyłoplozmo

Ryc. 5 • 20. Fosforylacja oksydatywni w mc/osomach bakteryjnych na przykładzie pałeczki okrężnicy (Escherichia coli). Elektrony wędrują z cytoplazmy przez, łańcuch przenośników z powrotem do cytoplazmy, natomiast protony przenoszone są na zewnątrz błony komórkowej (dokładny opis w tekście). FeS - białko żelazowe* siarkowe (iron-sulfur protein); QR - hydrochinon; cyt. - cytochrom (JO)

Fosforylacja fotosvntetvczna to pierwsza, tzw. świetlna faza fotosyntezy. Zachodzi ona w granach chloroplastów. Budowę chloroplastów opisano w rozdziale 4.2.5 i schematycznie zilustrowano na ryc. 4-15. Przypomnijmy jedynie (ryc. 5-21), że są to otganele oddzielone od cytoplazmy podwójną błoną (otoczką) cytoplazmatyczną. We wnętrzu zawierają trzecią błonę, tzw. błonę tylakoidów o dużej zawartości białek. W błonie tej występuje łańcuch przenośników elektronów, sprawiający, że elektrony pobrane z wnętrza tylakoidu (z wody) wędrują na zewnątrz, do przestrzeni między błoną tylakoidu a błonami zewnętrznymi, gdzie ich akceptorem jest cząsteczka NADP (rzadziej NAD). W efekcie, we wnętrzu tylakoidów (a więc odwrotnie niż w przypadku mitochondrium) gromadzą się jony wodorowe, które następnie przepływają przez cząsteczkę ATP-azy i powodują powstanie molekuł ATP.

Jednym z najistotniejszych składników łańcucha fotofosforylacji jest chlorofil. Cząsteczka chlorofilu (rys. 5-19) zawiera przede wszystkim pierścień porfirynowy zbudowany z czterech połączonych ze sobą pierścieni pirolowych; w centrum pierścienia występuje atom magnezu

Ryc. 5 - 2J. W górnej części ryciny schemat chloroplastu; kółkiem oznaczono fragment. „powiększony” b.w. - błona wewnętrzna (błona tylakoidów); b.z. - podwójna błona zewnętrzna. Rysunek poniżej ilustruje ^ fosforylacji (dokładny opis w tekście). Elektrony wędrują z chlorofilu P-680 po jego wzbudzeniu prze• b* przenośników do stromy. Utleniony chlorofil natychmiast się redukuje, pobierając brukujące elektrony t cją»trr“ wody. rozbijanej we wnętrzu gnma (lutoli/a wody). Pola zakropkowane oznaczają układy antenowe

■ chlorofil a. JP0 * płaalochimm; PQII_; - zredukowany plastochinon; cyt. • cyioctomm. Pt' - plasttcywn p.700 - chlorofil P-W;    - białko siarkuwo-żclazowe; fd - feerodoksyna (Ji»