DSC30

DSC30



Bi H Rozwćj fizjografii urbanistycznej

Ryc. 2.4. Miejsce Pracowni Fizjograficznej w strukturze Centralnego Biura Projektów i Studiów Budów-nictwa Miejskiego

spole fizjograficznym powstał model systemu klinów nawiedzających miasto, utworzonych przez tereny zielone, głęboko wnikające w obszar zwartej zabudowy. W Pracowni Fizjograficznej BUW opracowywano materiały przyrodnicze do planów Warszawskiego Zespołu Miejskiego w poszerzonych granicach administracyjnych, dla wyodrębnionych zespołów mieszkaniowych Warszawy oraz dla lokalizacji przemysłu, m.in. huty stali szlachetnych w Górze Kalwarii, Wyszkowie i Warszawie. W zespole pracowni byli zatrudnieni specjaliści z różnych dziedzin: geomorfolodzy, geolodzy, hydrografowie, klimatolodzy, gleboznawcy i botanicy. Opracowano w niej program systematycznych badań przyrodniczych Warszawy i okolic oraz wykonano dokumentację fizjograficzną do planu ogólnego Warszawskiego Zespołu Miejskiego.

2.7. Powstanie przedsiębiorstwa „Geoprojekt”

Ministerstwo Budownictwa Miast i Osiedli utworzyło 1 stycznia 1952 r. Przedsiębiorstwo Geologiczno-Fizjograficzne i Geodezyjne Budownictwa Miejskiego „Geoprojekt”, łącząc Pracownię Fizjograficzną (której kierownikiem była W. Różycka) z Pracownią Geodezyjną Miastoprojektu „ZOR".

W centrali i jedenastu wojewódzkich filiach przedsiębiorstwa oraz w Instytucie Urbanistyki i Architektury powstało wiele opracowań metodycznych. Wykłady z fizjografii urbanistycznej wprowadzono do programów studiów geograficznych. Od 1952 r. przedmiot wykładali pracownicy Katedry Geografii Fizycznej Instytutu Geograficznego Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1955-1959 fizjografia urbanistyczna była wykładana pod kierunkiem R. Galena w Katedrze Geografii Fizycznej Instytutu Geograficznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Absolwenci i pracownicy naukowi z te-


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DSC30 [17] Najmniej toksycznym środkiem znieczulenia miejscowego jest: a) Lidokaina m b)
DSC30 (5) [17] Najmniej toksycznym środkiem znieczulenia miejscowego jest: a) Lidokaina - b) P
DSC15 10 Wstęp. Miejsce fizjografii urbanistycznej wśród nauk przyrodniczych Ryc. 0.2. Miejsce fizj
DSC25 36 Z. Rozwój fizjografii urbanistycznej Ryc. 2.1. Koncepcja układu sUukturalnego Wielkiej War
DSC28 2.6. Rozwój badań fizjograficznych po II wojnie Światowej 39 Ryc. 2.3. Miejsce badali fizjogr
DSC29 2.6. Rozwój badań fizjograficznych po II wojnie światowej 39 Ryc. 2.3. Miejsce badali fizjogr
DSC32 42    2. Rozwój fizjografii urbanistycznej Ryc. 2.5. Poziomy planowania a szcz
DSC 30 ■ptoiiycywi, •    sto*ow«n« poza jdttowo lub miejscom (w jclKocJM d*mMamatovęa
DSC18 14 i. Badania fizjografii urbanistycznej biotycznego", ale również dają odpowiedź na pyt
DSC20 16 I. Badania fizjografii urbanistycznej -    geokompleksy z borem świeżym, -
DSC23 34    2. Rozwój fizjografii urbanistycznej gólnych dzielnic miejskich i warunk
DSC27 38    2. Rozwój fizjografii urbanistycznej W 1938 r. S. Leszczycki przedstawi!
DSC34 44    2. Rozwój fizjografii urbanistycznej2.9. Rozszerzenie opracowań na obsza
DSC36 46    2. Rozwój fizjografii urbanistycznej % ..    siedziby zes
DSC38 48    2. Rozwój fizjografii urbanistycznej dować o zasadach gospodarowania w ś
DSC40 50    2. Rozwój fizjografii urbanistycznej 50    2. Rozwój fizj
spermatogeneza4 Bi się mostki cytopłazmatyczne (ryc. 1.24, 1.26), pozwalające na zsynchronizowanie

więcej podobnych podstron