Bi H Rozwćj fizjografii urbanistycznej
Ryc. 2.4. Miejsce Pracowni Fizjograficznej w strukturze Centralnego Biura Projektów i Studiów Budów-nictwa Miejskiego
spole fizjograficznym powstał model systemu klinów nawiedzających miasto, utworzonych przez tereny zielone, głęboko wnikające w obszar zwartej zabudowy. W Pracowni Fizjograficznej BUW opracowywano materiały przyrodnicze do planów Warszawskiego Zespołu Miejskiego w poszerzonych granicach administracyjnych, dla wyodrębnionych zespołów mieszkaniowych Warszawy oraz dla lokalizacji przemysłu, m.in. huty stali szlachetnych w Górze Kalwarii, Wyszkowie i Warszawie. W zespole pracowni byli zatrudnieni specjaliści z różnych dziedzin: geomorfolodzy, geolodzy, hydrografowie, klimatolodzy, gleboznawcy i botanicy. Opracowano w niej program systematycznych badań przyrodniczych Warszawy i okolic oraz wykonano dokumentację fizjograficzną do planu ogólnego Warszawskiego Zespołu Miejskiego.
Ministerstwo Budownictwa Miast i Osiedli utworzyło 1 stycznia 1952 r. Przedsiębiorstwo Geologiczno-Fizjograficzne i Geodezyjne Budownictwa Miejskiego „Geoprojekt”, łącząc Pracownię Fizjograficzną (której kierownikiem była W. Różycka) z Pracownią Geodezyjną Miastoprojektu „ZOR".
W centrali i jedenastu wojewódzkich filiach przedsiębiorstwa oraz w Instytucie Urbanistyki i Architektury powstało wiele opracowań metodycznych. Wykłady z fizjografii urbanistycznej wprowadzono do programów studiów geograficznych. Od 1952 r. przedmiot wykładali pracownicy Katedry Geografii Fizycznej Instytutu Geograficznego Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1955-1959 fizjografia urbanistyczna była wykładana pod kierunkiem R. Galena w Katedrze Geografii Fizycznej Instytutu Geograficznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Absolwenci i pracownicy naukowi z te-