DSC38

48    2. Rozwój fizjografii urbanistycznej

dować o zasadach gospodarowania w środowisku i ustalać perspektywiczny sposób użytkowania i wykorzystania terenu (Różycka 1986, Dembowska 1987). Plany terytorialne, inaczej miejscowe, miały służyć władzom terenowym do kojarzenia interesów lokalnych z interesami ogólnospołecznymi. Każda propozycja inwestycyjna miała być uzgodniona od strony przyrodniczej, a zwłaszcza decyzja niesłuszna w odczuciu społeczności lokalnej. Autorzy planu mieli obowiązek przedstawić przed społecznością lokalną założenia planu, odpowiadać na zastrzeżenia i uwagi lub wskazywać ekwiwalentne rozwiązania.

Ustawa proponowała opracowanie Programów gospodarki przestrzennej dla województw, gmin i miast, które określałyby:

-    możliwości i uwarunkowania przestrzenne rozwoju społeczno-gospodarczego danego obszaru oraz rozmieszczenie przedsięwzięć i zamierzeń wynikających z wieloletniego planu społeczno-gospodarczego;

-    założenia, cele i zasady oraz warunki, które będą stanowiły podstawę przy opraco-

wą i

Od 1984 rjobowiązywała ustawa o systemie rad narodowych i samorządzie terytor-ialnydnrktÓKTobejmowała także problematykę związaną z planowaniem przestrzennym. Ustawa przewidywała społeczne podejmowanie decyzji o planie przestrzennym i rozwoju gospodarczym swojego terytorium. Zawierała ona dodatkowe wymogi dotyczące powiązania planów rozwoju gospodarczego z ochroną środowiska.

2.12. Badania uwzględniające ekorozwój

W 1972 r. na międzynarodowej konferencji w Sztokholmie przyjęto deklarację o prawie człowieka do odpowiednich warunków życia w środowisku, którego jakość pozwala na życie w godności i dobrobycie, przy zastrzeżeniu, że człowiek ponosi odpowiedzialność za eksploatację i ochronę środowiska dla obecnych i przyszłych pokoleń.

W grudniu 1972 r. powołano agendę ONZ pod nazwą „Program środowiskowy Narodów Zjednoczonych” (UNEP). Na III Sesji Rady Zarządzającej UNEP, która odbyła się w 1975 r., omówiono m.iri. metody konstruowania programów i ich realizację. W raporcie UNEP sformułowano tezę o możliwości i konieczności godzenią coz.W.oju ekonomicznego z ochroną i racjonalnym kształtowaniem środowiskg/Z dyskusji wynikało, że akceptacja pojęcia ekorozwój jest powszechna. W myśl raportu UNEP miało ono oznaczać taki prze-bieg nieuchronnego i pożądanego rozwoju gospodarczego, który nie naruszałby w sposób istotny i nieodwracalny środowiska życia człowieką^nie prowadził do degradacji biosfe-ry, naruszając prawa przyrody, ekonomii i kultury. UNEP w deklaracji programowej, w części projektu dotyczącej zadań funkcjonalnych, w dziale Zarządzanie środowiskiem podkreśla!, że mogły to być działania kompleksowe, poddające się działaniu systemowe-oni. i więc modelowaniu.

Postulowano zapewnienie pełnej integralności buduń środowiska I procesami piano ■ntffg i rozwoju oraz zapewnienie wcielenia kryteriów środowizkuwych do procesu oceny i    ekonomicznego. Wskazywano na potrzebę stworzenia na cele opracowań