16 I. Badania fizjografii urbanistycznej
- geokompleksy z borem świeżym,
- geokompleksy z borem mieszanym,
- geokompleksy z borem suchym,
- geokompleksy rolnicze,
- geokompleksy z roślinnością segetalną (pól uprawnych),
- geokompleksy roślinności łąkowo-pastwiskowej,
— geokompleksy roślinności ruderalnej;
B. Aktywne, w skład których wchodzą:
- geokompleksy łąkowo-pastwiskowe,
- geokompleksy podmokłych terenów z olsami;
C. Geokompleksy naturalne, w skład których wchodzą:
- geokompleksy form otwartych,
- geokompleksy form zamkniętych,
- geokompleksy form mieszanych;
D. Geokompleksy technogeniczne, w skład których wchodzą:
- geokompleksy przemysłowe,
- geokompleksy nieprzemysłowe,
- geokompleksy quasi-naturalne.
W analizie geokompleksów ważna jest nie tyko pozioma, ale i pionowa ich charakterystyka. Przedstawienie geo- i bioróżnorodności geokompleksów pokazuje zasobność danego środowiska, a tym samym jego odporność na antropopresję.
A.S. Kostrowicki (1970) dostrzegł dwa problemy w relacji człowiek-środowisko: ochrony środowiska życia człowieka przed skutkami własnej działalności i prawidłowego rozdysponowania zasobów z punktu widzenia potrzeb człowieka i możliwości tkwiących w środowisku. Ten ostatni problem mieści się w sferze rozważań o ekorozwoju, czyli rozwoju zrównoważonym. Jakość życia człowieka na obszarach zurbanizowanych jest zależna w dużym stopniu od cech środowiska przyrodniczego. To głównie one powinny określać wielkość, kształt i strukturę układów osadniczych oraz ich poszczególnych ogniw, a także wpływ na nie terenów otwartych (Stała 1982).
'X We współczesnych badaniach miasta wydzielić można dwa nurty:
- analityczny, dążący do poznania struktury, właściwości i cech poszczególnych geokompleksów i ekokompleksów,
- teoretyczno-systemowy, ujmujący kompleksowo funkcjonowanie geosystemów ięko&ystemów.
Miasto jest w tych badaniach traktowane jako system składający się z podsystemu środowiska przyrodniczego i podsystemu antropogenicznego.
Badania fizjograficzne są wykorzystywane w prognozowaniu rozwoju osadnictwa miast i regionów, a także do tworzenia planów wykorzystania, utrzymania i zachowania przyrody w celu polepszenia warunków środowiskowych dla przyszłych pokoleń (Dziewoński 1955, Różycka 1965, Leśniak 1985). Nowy dział badań, zwany btaurbanfotyłui. opiera się na badaniach fizjograficznych i biologicznych ora/ ścisłej współpracy higtcni*-tów i profilaktyków. Daje on podstawę do tworzenia programów renaturyaacji i ks/tałto* wania środowiska.