Ekonomika turystyki R Łazarek (142)

4.2. Europejska Klasyfikacja Działalności w Polsce

W miarę pogłębiania się procesów integracyjnych w Europie Zachodniej pojawiła się potrzeba prowadzenia jednolitych i porównywalnych rachunków narodowych. Kraje członkowskie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej wprowadziły jednolitą Nomenklaturą Działalności Wspólnoty Europejskiej opracowaną przez EUROSTAT (Urząd Statystyczny Wspólnoty Europejskiej) - Nomenclatures des Activites de Commune Europeene NACE rev. L

Na podstawie projektu Nomenklatury Działalności Wspólnoty Europejskiej oraz zmian wynikających z korekt projektu NACE rev. z roku 1989 wprowadzonych przez Biuro Statystyczne EUROSTAT z dniem 1 czerwca 1990 roku w Polsce, Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Głównego Urzędu Statystycznego opracował dostosowaną do warunków polskich Europejską Klasyfikacją Działalności (EKD). Jest ona usystematyzowanym zbiorem rodzajów działalności społeczno-gospodarczych występujących w gospodarce narodowej¹⁵. Ma ona służyć do klasyfikowania danych według rodzajów działalności gospodarczych, również w odniesieniu do produktu krajowego brutto. Europejska Klasyfikacja Działalności ma charakter przedmiotowy, a jednostką klasyfikacyjną jest rodzaj działalności prowadzonej przez podmioty społeczno-gospodarcze.

Klasyfikacja ta dzieli całą gospodarkę (działalności) na 17 sekcji, sekcje zaś dzielą się na działy, grupy, klasy i podklasy.

W całym systemie klasyfikacji nie ma jednak wydzielonej sekcji, czy też działu, grupy, klasy lub podklasy jak turystyka czy gospodarka turystyczna, ponieważ z kompleksowego punktu widzenia jest to niemożliwe. Są natomiast sekcje, czy też działy, grupy, klasy i podklasy, które mogą stanowić elementy bezpośredniej lub pośredniej gospodarki turystycznej.

Tak np. sekcja H: „Hotele i restauracje” jest z całą pewnością podstawowym elementem bezpośredniej, łub typowej gospodarki turystycznej. Sekcja ta obejmuje kilka klas również bezpośrednio związanych z turystyką, a mianowicie „Hotele i motele z restauracjami”, „Hotele i motele bez restauracji”, „Schroniska górskie”, „Pola kempingowe wraz z polami dla samochodowych przyczep kempingowych”, „Inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, gdzie indziej nie sklasyfikowane”, „Restauracje”, „Bary”.

W sekcji I „Transport, gospodarka magazynowa, łączność” znajduje się m.in. klasa: „Działalność agencji turystycznych, pilotów i przewodników wycieczek oraz pozostała działalność związana z turystyką gdzie indziej nie sklasyfikowana”. Klasa ta obejmuje działalność biur podróży (informacja turystyczna i doradztwo, organizowanie wycieczek, organizowanie zakwaterowania i środków transportu według indywidualnych zamówień podróżnych lub turystów, zaopatrywanie w bilety, sprzedaż wycieczek gwarantujących kompleksową obsługę turystów, działalność pilotów wycieczek oraz działalność przewodników turystycznych.

¹⁵ GUS: Europejska Klasyfikacja Działalności, Warszawa 1994, Przedmowa.

145