sprawności fizycznej, obsługa urządzeń sportowych, działalność związana z łowiectwem rekreacyjnym, pozostała działalność sportowa i związana z czynnym wypoczynkiem), obsługa parków wypoczynkowych i plaż, działalność związana z wędkarstwem rekreacyjnym, z hazardem (kasyna gry), obsługa targów i pokazów oraz pozostała działalność usługowa (portierzy, tragarze, służba na parkingach).
W dziale „organizacje i instytucje międzynarodowe” całkowicie związane z turystyką są międzynarodowe organizacje turystyczne, a częściowo wszystkie pozostałe instytucje i organizacje międzynarodowe.
W przedstawionej klasyfikacji nie ma wyodrębnionego działu czy gałęzi pod nazwą „turystyka”, ale w poszczególnych działach mamy klasy i podklasy całkowicie lub częściowo związane z turystyką. Podobnie nie ma wyodrębnionego działu „turystyka” w Europejskiej Klasyfikacji Działalności. Dlatego też było uzasadnione utworzenie przez Komisję Turystyki OECD specjalnego sektora gospodarki turystycznej.
Obecnie w związku z wprowadzeniem przez GUS Europejskiej Klasyfikacji Działalności mamy podział gospodarki na 17 działów, tak jak w omawianej klasyfikacji SICTA. Pojawiła się zatem możliwość przeprowadzania na podstawie tej klasyfikacji dodatkowych wyliczeń, które pozwoliłyby ukazać syntetycznie miejsce oraz rolę i znaczenie turystyki w gospodarce kraju.
Udział zatrudnienia powodowanego przez turystykę w globalnym zatrudnieniu w kraju jest drugim syntetycznym wskaźnikiem, który charakteryzuje znaczenie turystyki w gospodarce.
W różnych publikacjach ukazują się informacje o wielkości zatrudnienia w gospodarce turystycznej. Należy je - naszym zdaniem - traktować z pewną dozą ostrożności, zwłaszcza pod względem porównywalności między poszczególnymi krajami. Przyczyny są podobne jak w przypadku udziału turystyki w produkcie krajowym brutto.
Badania wielkości zatrudnienia w gospodarce turystycznej prowadzi m.in. Światowa Rada Turystyki i Podróży w Brukseli. Jest to światowa koalicja dyrektorów przedsiębiorstw z różnych branż związanych z turystyką i podróżami, obejmujących transport, bazę noclegową, gastronomię, rekreację oraz usługi kulturalne i podróżnicze.
Prezentowane w tym rozdziale informacje o zatrudnieniu w gospodarce turystycznej w krajach członkowskich OECD są, naszym zdaniem, wiarygodne, zostały bowiem przedstawione na specjalnym seminarium na temat zatrudnienia w turystyce. Odbyło się ono w dniach 25-26 kwietnia 1994 r. w Antalyi w Turcji. Wzięli w nim udział przedstawiciele władz publicznych, ekonomiści specjalizujący się w gospodarce turystycznej, eksperci od spraw turystyki oraz przedstawiciele gospodarki turystycznej z krajów członkowskich OECD.
159