38
Po rozdzieleniu zmiennych i scałkowaniu otrzymuje się:
(2.4)
Qln— _rl
(Twi -Tw2)2tiL
gdzie A^ jest średnią wartością współczynnika przewodzenia ciepła w zakresie od temperatury Twl do TW2- Podany wzór pozwala wyznaczyć współczynnik przewodzenia ciepła izolacji rurociągów za pomocą aparatów rurowych, zwanych aparatami van Rinsuma. Aparatami tymi można badać A.ef izolacji wykonanych z mas izolacyjnych, łupin, bandaży, sznurów i materiałów sypkich. W tym ostatnim przypadku materiał jest umieszczony w blaszanym płaszczu.
Dla walcowej ścianki, składającej się z kilku warstw, rys. 2.4, którą spotyka się często przy izolowaniu przewodów rurowych różnymi rodzajami izolacji, przewodzenie ciepła każdej z warstw można zapisać na podstawie równania (2.4) następująco:
Qln —
Twi Tw2 -
T\v2 ~Tw3 -
Tw3 ~ Tw4 “
(2.5)
Sum ując stronami podane równania, określa się moc cieplną przewodzoną przez ściankę wielowarstwową;
Q =
(2.6)
_Twl ~ Tw4_
Ini In— ln^1
—lL + _a_ + _Ł_
27tA.,L 27tA.2L 27tA.3L pod warunkiem idealnego styku warstw (brak cieplnych oporów kontaktowych).
jest oporem cieplnym odcinka L i-tej warstwy ścianki rurowej, całkowity zaś opór cieplny przewodzenia ścianki walcowej, złożonej z n warstw o średnicach d; = 2ri5
ln
di + l
(2.8)
i=l i=l /ttAjL
Równanie Fouriera-Kirchhoffa (1.13) dla ustalonego przewodzenia ciepła przez ciało stałe, bez wewnętrznych źródeł ciepła, ma postać:
V(A.VT) = 0 (2.9)
W przypadku ustalonego przewodzenia ciepła przez ściankę kulistą, rys. 2.5, równanie przewodzenia przybiera postać:
_l__d_ r2 dr
= 0
Wyrażenie
a) b)
Rys. 2.4. Przewodzenie ciepła przez ściankę walcową wielowarstwową: a) geometria, b) rozkład temperatury
ln
ri + l
RX\ =
2tcA.iL
(2.7)