Scan 110328 0003

2

1. CZYM JEST PSYCHOTERAPIA GRUPOWA?

•    składają się z osób cierpiących z powodu rozmaitych poważnych problemów psychiatrycznych;

•    udział w nich jest obowiązkowy;

•    ich skład szybko się zmienia z powodu krótkotrwałości hospitalizacji.

Grupy ambulatoryjne:

•    stały skład, dobrowolny udział;

•    spotykają się raz w tygodniu w przychodni psychiatrycznej;

•    składają się z osób na podobnym, stabilnym poziomie funkcjonowania.

Od tej prostej dychotomii istnieją wyjątki. Czasami w oddziałach szpitalnych zakłada się homogeniczne grupy, w których udział jest dobrowolny, a dobór uczestników zależy od poziomu ich funkcjonowania, jednakże skład takich grup nadal się zmienia z dnia na dzień. Również grupy ambulatoryjne mają wiele odmian, od comiesięcznych grup otwartych dla pacjentów przewlekle chorych objętych farmakoterapią po spotykające się dwa razy w tygodniu grupy prowadzone w gabinetach prywatnych.

Podział na grupy pracujące na oddziale i grupy ambulatoryjne jest jednym z możliwych, ale terapię grupową prowadzi się w najrozmaitszych warunkach, poczynając od codziennych małych grup w oddziałach dziennych, poprzez cotygodniowe grupy dla więźniów zwolnionych warunkowo, po wyjazdowe zajęcia albo grupy wsparcia dla personelu. W szpitalach bądź przychodniach tworzy się grupy dla pacjentów z określonymi schorzeniami, na przykład grupy edukacyjne dla diabetyków czy grupy wsparcia dla osób chorych na toczeń, podczas gdy inne rodzaje grup specjalistycznych - grupy dla ofiar gwałtu, weteranów wojny w Wietnamie - związane są z ośrodkami oferującymi specyficzny rodzaj poradnictwa, takimi jak ośrodki dla ofiar gwałtu lub ośrodki pomocy dla weteranów.

CELE

TABELA 1.

Warunk

Szpitalne

Ostry oddzia chiatryczny

Oddział dla p tów przewlekł rych

Ambulatoryjr,

Praktyka pryi lub przychód: psychiatryczn

Przychodnia

psychiatryczn

Przychodnia i cyny behawio

Ośrodek terap uzależnień

Przychodnia s listyczna

Poradnia

Skala celów grup psychoterapeutycznych również jest szeroka. Na jednym jej krańcu mamy ambitne cele długoterminowych grup ukierunkowanych na interakcje: złagodzenie objawów i zmianę charakteru. Na drugim - bardziej ograniczony, lecz niesłychanie ważny cel, jakim jest przywrócenie wcześniejszego poziomu funkcjonowania i przygotowanie do wypisu, jak to bywa w prowadzonych na oddziałach grupach dla pacjentów w ostrym kryzysie.

Między tymi dwoma ekstremami lokują się cele terapeutyczne ogromnej większości grup psychoterapeutycznych. Czasami, na przykład w stacjonarnych

i ambulatory koterapią, ce cjonowania p gu umiejętne blemów oraz