1. CZYM JEST PSYCHOTERAPIA GRUPOWA?
psychicznego. Harry Stack Sullivan był jednym z pierwszych psychiatrów i teoretyków, którzy podkreślali związek między psychopatologią a historią rozwoju zaburzonych relacji międzyludzkich (12). We współczesnych szkołach psychoterapii dynamicznej podkreśla się, że w leczeniu psychiatrycznym należy zmierzać do zrozumienia i korekty tych interpersonalnych zaburzeń.
Jeśli przyjmiemy za Sullivanem, że osobowość jest niemal wyłącznie wytworem interakcji z innymi ważnymi istotami ludzkimi i że psychopatologia pojawia się wtedy, gdy interakcje te oraz związane z nimi spostrzeżenia i oczekiwania ulegają zniekształceniu, będziemy musieli dojść do wniosku, że celem leczenia psychiatrycznego powinna być korekta zaburzeń interpersonalnych. Jest to cel bardzo konkretny: umożliwić jednostce współpracę z innymi ludźmi i uzyskiwanie satysfakcji interpersonalnej w kontekście realistycznych, wzajemnie gratyfikujących relacji - czyli umożliwić jej pełniejsze i bardziej zadowalające współżycie z ludźmi (13). „Człowiek jest zdrów psychicznie o tyle, o ile jest świadom własnych relacji interpersonalnych" (14).
Wprawdzie zaburzenia interpersonalne można badać i korygować również w kontekście dwuosobowej relacji pacjent - terapeuta, ale kilkuosobowa grupa ludzi tworzy większy obszar interpersonalny o potencjalnie znacznie większej sile. W sytuacji grupowej pacjenci mają możność wchodzenia w różne relacje: muszą nawiązać kontakt ze sobą nawzajem, z prowadzącymi grupę, z ludźmi pochodzącymi z najrozmaitszych środowisk, z uczestnikami tej samej płci i z uczestnikami płci odmiennej. Muszą się nauczyć radzić sobie z tym, co im się podoba i nie podoba, z podobieństwami, różnicami, zazdrością, nieśmiałością, agresją, strachem, pociągiem do kogoś i z rywalizacją. Wszystko to się dzieje pod uważnym okiem grupy, której członkowie, delikatnie kierowani przez prowadzących, dają sobie wzajem i otrzymują informacje zwrotne dotyczące znaczenia, jakie mają dla nich rozmaite interakcje, oraz wpływu, jaki te interakcje na nich wywierają.
Potencjalna moc terapii grupowej wynika również z interesującego zjawiska występującego w wielu sferach społecznych: z przejmującego poczucia coraz większej izolacji interpersonalnej i społecznej. Ciągle i wszędzie jesteśmy w ja
kichś grupach, coraz rzadziej jącą i autorefle świadczeń, poc otaczamy w prć na rosnące wyi mowości i spoi Być może we tak silne i u gają coraz częśc niem niezwiąz skuteczną pom przykłady moż ni Rodzice, Rec mówi Żarłocy i z działających poza obszarem związanych z p wspierającego
1. Smith, M., G1
Hopkins
2. Toseland, R. V
the clinic; 32, 171-21
3. Bednar, R. L.,
A. E. Berg New Yorl
4. Parloff, M. B„
Internatio,
5. Kanas, N. (19!
Internatio,
6. Shapiro, D. A
studies: a
i
i