Większość naszego żyda spędzamy w grupach. Grupa stanowi najbardziej elementarną strukturę społeczną. Ma ona wielką siłę oddziaływania wynikającą z jej bezpośredniej bliskości wobec nas. Grupy tworzą określone ramy odniesień, czyli są dla nas grupami odniesienia, ukierunkowując nasze myśli i działania.
Grupa złożona z kilku osób uczestniczących w interakcji jest podstawową jednostką organizacji społeczności ludzkiej. Natomiast usytuowanie grup w większych pojemniejszych strukturach umożliwia ludziom tworzenie skomplikowanych i złożonych społeczeństw. Istnieje wiele różnych rodzajów grup. Specyfikę każdej z nich wyznacza cel, który jednoczy ludzi (poszukiwanie odpowiedzi na pytanie po co mamy tworzyć grupę łub wyjaśnienie celu tworzenia grupy z punktu widzenia organizatorów placówki na terenie której grupa jest tworzona). Można wyróżnić min. grupy społeczne, socj alizacyjnc, spotkaniowe, zadaniowe, relaksacyjne, rekreacyjne czy edukacyjne. Od jakości związków, jakie połączą łudzi i od tego czy będą one budowane na wspólnych podstawach i wzajemnym zrozumieniu zależeć będzie atrakcyjność grupy dla uczestników oraz jej skuteczność w osiąganiu celów grupowych.
Najprostszym typem grupy jest grupa niespołeczna czyli taka grupa, w której trzy osoby lub więcej znajdują się w tym samym miejscu i w tym samym czasie, lecz nie współdziałają ze sobą. Natomiast grupa społeczna to taka, w której trzy lub więcej osób współdziałają ze sobą oraz współzależą od siebie w tym sensie, że w zaspokajaniu potrzeb i osiąganiu celów polegają na sobie.
Grupy dzielimy też na pierwotne i wtórne. Grupa pierwotna powstaje wtedy, gdy istnieje czas na rozwój liczby interakcji oraz uczucia bliskości - tak jak to się dzieje w przypadku rodzin czy przyjaciół. Grupy wtórne są mniej spójne, pozbawione bliskości i intymności; stają się bardziej sformalizowane z jasno określonymi normami. Powstają one zazwyczaj dla osiągnięcia jakiegoś krótkoterminowego celu. Wiele grup znajduje się gdzieś pośrodku między pierwotnymi a wtórnymi.
Popularnym rodzajem jest grupa edukacyjna. Skupia się ona na zdobywaniu wiedzy i uczeniu się bardziej złożonych umiejętności, wykorzystując procesy i zjawiska grupowe jako środki poprawy efektywności uczenia się i nauczania. Wyzwala się w grupie tendencje do budowania tzw. potencjału grupy, czyli wzrostu kompetencji poszczególnych jej członków i możliwości korzystania z tego zasobu przez każdego członka grupy.
Grupa rekreacyjna - to zespół ludzi mających poczucie wewnętrznej więzi i zewnętrznej odrębności, który jest specyficzną grupą społeczną z tego względu, że:
cechuje się dużą atrakcyjnością wynikającą z nieformalnego charakteru stosunków społecznych łączących członków grupy, stosunków o pozytywnym zabarwieniu emocjonalnym - kształtowanych na zasadach dobrowolności, wspólnoty zainteresowań, bezkonfliktowości;
interakcje pomiędzy uczestnikami tych grup mają charakter podmiotowy i bezpośredni, pozbawione są formalizmu;
celem grupy jest zaspokajanie potrzeb uczestników, zwłaszcza potrzeb zdeprywowanych w codziennym "poważnym" życiu, co dokonuje się w atmosferze odprężenia, zabawy;
normy grupowe nie są narzucone z zewnątrz, lecz dobrowolnie przyjęte przez członków grupy, a jedyną sankcją za ich nieprzestrzeganie jest wykluczenie z grupy.
Charakterystyczna jest również struktura grupy powstająca na skutek interakcji pomiędzy jej członkami. W tej strukturze najwyższe miejsce zajmują osoby towarzyskie, kontaktowe, otwarte na innych sprawne fizycznie łub najbardziej zaawansowane w uprawianiu danej formy rekreacji. Charakterystyczne jest tutaj zjawisko zmiany pełnionych ról społecznych. Nie zawsze role pełnione w grupie rekreacyjnej pokrywają się z pozycją zawodową czy społeczną.
Inną znamienną cechą grupy rekreacyjnej jest krótkotrwałość kontaktów oraz ich ograniczenie do określonych zasad uczestnictwa w grupie oraz przestrzeganie norm i zwyczajów, co stanowi podstawę do identyfikacji z grupą.
Przebywanie w grupie wpływa na zachowanie jednostki, powoduje że zaczynamy się zachowywać
1