M. Tomera, Pozycyjne sterowanie ruchem statku z różnymi typami obserwatorów. Badania symulącyjr 111
Układ sterowania ruchem statku
Rys. 1. Schemat blokowy układu sterowania statkiem i jego główne elementy Fig. 1. Schematic overview of a ship controI system and its major components
Układ kierowania wykorzystywany jest do planowania trasy przejścia statku z pewnego położenia do punktu docelowego. W układzie DP układ kierowania dostarcza gładką trajektorię, zawierającą współrzędne położenia i kurs prowadzące do następnej pozycji.
Regulator w zastosowaniach przy małych prędkościach oblicza trzy wartości zadane: siłę wzdłużną, poprzeczną i moment skręcający.
Alokacja pędników przetwarza zadane siły i moment z regulatora na pożądane ustawienia pędników, takie jak prędkość obrotowa śruby, kąt ustawienia łopatek, kąt wychylenia płetwy sterowej i pędników azymutalnych.
Układ zajmujący się przetwarzaniem sygnału monitoruje sygnały pomierzone i wykonuje testy jakościowe identyfikujące dużą wariancję, zamrożone sygnały lub dryfty sygnału. Błędne sygnały powinny zostać wykryte i nie należy ich wykorzystywać do dalszych operacji.
Głównym celem obserwatora jest dostarczanie niskoczęstotliwościowych estymat położenia jednostki pływającej, kursu i prędkości: wzdłużnej, poprzecznej i kątowej.
1.1. Układ kierowania ruchem statku
Układ sterowania ruchem statku zaprojektowany został do wykonywania dwóch zadań:
• stabilizacji punktu - celem sterowania będzie utrzymywanie jednostki pływającej w określonym punkcie i przy stałym kursie;
• śledzenia trajektorii - zadanie będzie polegało na poruszaniu się statkiem po trajektorii odniesienia.