sceptycyzmu w badaniach nad kulturą przednowoczesną i modernistyczną, z drugiej zas do wyprowadzenia z powstałych w ten sposób nieporozumień najważniejszych problemów metodologicznych, z którymi mierzyć się musi współcześnie historyczna narracja o sceptycyzmie. Bezpośrednią odpowiedzią na silny projekt Rorty’ego będzie w kolejnym kroku próba skonstruowania pola poznania historycznego dzięki wykorzystaniu teorii antropologicznych oraz przede wszystkim historii idei, które zachowują i podkreślają wagę stawianych pytań o formację sceptyczną, niepoddających się w oglądzie historycznym Rortiańskiej refutacji. Na bazie wywiedzionych z tych rozważań teoretycznych przesłanek przedstawiony zostanie w rozdziale II zarys długiego trwania sceptycyzmu jako złożonej historii pewnych idei, począwszy od przedfilozoficznego nurtu pesymizmu antropologicznego, a skończywszy na renesansie pirronizmu w XVI wieku. Zwieńczeniem tej części będzie oparte zarówno na refleksji teoretycznej, jak i na szkicu dziejów sceptycyzmu podsumowanie założeń metodologicznych archeologicznej historii idei, odwołujące się jednocześnie do poruszonych do tej pory w toku wywodu wątków, jak i modelujące postrzeganie zagadnień rozpatrywanych w analitycznej części rozprawy, której zasadniczym celem jest rekonesans marginalizowanych dotychczas, sceptycznych wątków ideowych w pisarstwie polskiego baroku. Przyjęcie perspektywy historii idei pozwoli na rozpatrzenie splotu literatury i piśmiennictwa, filozofii, refleksji naukowej, myśli politycznej oraz religijnej w polskiej kulturze intelektualnej XVII wieku. W rozdziale III poruszone zostanie przede wszystkim zagadnienie sceptycyzmu wobec nauki w pismach profesora Akademii Krakowskiej, Jana Brożka. Następnie uwaga skupi się na związkach najważniejszych dzieł Andrzeja Maksymiliana Fredry (Monita poUtico-moralia i Przysłowia mów potocznych) z pogrążonym w pesymizmie antropologicznym nurtem sceptycznych doktryn politycznych, rozwijanych w Europie w drugiej połowie XVI i w XVII wieku. Rozdział V poświęcony zostanie oryginalnemu splotowi sceptycyzmu z myślą religijną i naukową w traktacie moralistycznym Stanisława Jana Witwickiego, pt. Abiys doczesnej szczęśliwości między cieniami ludzkiego nieukontentowania na widok wystawiony. Wreszcie, ostami rozdział stanowić będzie próbę rzucenia światła na sceptyczne wątki w bogatej twórczości literackiej Stanisława Herakliusza Lubomirskiego, którą charakteryzuje zainteresowanie wszystkimi omawianymi dziedzinami refleksji. W zakończeniu krótko przedstawione zostaną natomiast perspektywy dalszych badań, do których asumpt dać może niniejsza rozprawa.
Sceptycyzm jest niewątpliwie przykładem takiego zagadnienia filozoficznego, które może nastręczać niemałych trudności przy próbie syntetycznego ujęcia. Niełatwo przychodzi nakreślenie
n