KONFERENCJA OGÓLNA IFLA 65
liotekach i ośrodkach informacji w krajach trzeciego świata, wygłoszono dziesięć referatów. Równolegle prowadzone były zebrania otwarte Działu Rejestracji Bibliograficznej na których m.in. dyskutowano problemy współdziałania programów i formatów komputerowych: CDS/ISIS, UNIMARC, USMARC, CCF oraz sprawę opracowania wytycznych tworzenia kartotek autorytatywnych haseł przedmiotowych oraz Działu Bibliotek Służących Szerokiej Publiczności
W toku obrad popołudniowych prezentowano stan zaawansowania pięciu głównych programów IFLA oraz doniesienia autorów projektów badawczych wykonanych w ramach tych programów, a sponsorowanych przez Robert Vosper IFLA Fellows Programme (min. przedstawione poniżej doniesienie autorki niniejszego sprawozdania). Programy te obejmują następujące zakresy tematyczne: postępy bibliotekarstwa w trzecim świecie, ochronę i konserwację zbiorów, powszechną dostępność publikacji, powszechną rejestrację bibliograficzną, powszechny przepływ informacji i telekomunikację. Prezentowane były przez dyrektorów poszczególnych programów odpowiedzialnych za ich realizację i pochodzących z różnych bibliotek: Biblioteki Uniwersytetu w Uppsali, Biblioteki Narodowej w Paryżu, Ośrodka Dostarczania Dokumentów Biblioteki Brytyjskiej w Boston Spa, Biblioteki Niemieckiej we Frankfurcie nad Menem oraz Biblioteki Narodowej Kanady w Ottawie.
Ostatnim w tym dniu punktem programu było otwarte zebranie UNESCO, na którym przedstawiono rolę UNESCO i działalność związaną z realizacją programu PGI (General Information Programme) oraz działania zmierzające do polepszenia dostępu do literatury naukowej, subwencjonowania dostarczania kopii dokumentów, koordynacji przekazywania książek w darze, międzynarodowej dostępności publikacji, ochrony dziedzictwa literatury światowej.
Począwszy od drugiego dnia konferencji obrady odbywały się w .ponad 30 sekcjach tematycznych oraz w mniejszych grupach uczestników przy okrągłym stole lub w grupach roboczych.
W toku obrad sekcji Biblioteki Służące Osobom Niepełnosprawnym interesujące doniesienie „Znaczenie biblioteki i czytelnictwa w procesie rehabilitacji ludzi niepełnosprawnych” wygłosił Franciszek Czajkowski, opierając się na doświadczeniach Ośrodka Czytelnictwa Chorych i Niepełnosprawnych przy Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej i Książnicy Miejskiej im. Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Autorkę niniejszego sprawozdania najbardziej zainteresowały dwa doniesienia dotyczące zagadnień związanych z doskonaleniem metod udostępniania literatury naukowej, prezentowane w sekcjach Wypożyczenia Międzybiblioteczne i Dostarczanie Dokumentów oraz Biblioteki Naukowe i Techniczne.
Pierwsze z nich to „Doskonalenie wypożyczeń międzybibliotecznych przez ustalanie celów i mierzenie sprawności procesu” wygłoszone przez J. Willemse’go, kierownika Zakładu Usług Bibliotecznych Biblioteki Uniwersytetu Południowej Afryki w Pretorii. Najogólniej rzecz biorąc, wyznaczone cele można określić jako maksimum dostępności w możliwie najkrótszym czasie. Śledzenie efektywności poszczególnych etapów procesu pozyskiwania dokumentów dla pracowników uczelni i studentów, zarówno z bibliotek krajowych, jak i zagranicznych (począwszy od złożenia zamówienia przez czytelnika do momentu udostępnienia zamówionego dokumentu) i stopniowe wprowadzanie usprawnień natury organizacyjnej i technicznej w latach 1988-1991 spowodowało, że odsetek zamówień zrealizowanych w ciągu dwóch tygodni wzrósł w tym okresie z 46 do 61.
Drugie doniesienie „Usprawnianie dostępu do literatury naukowej w krajach rozwijających się. Przegląd Programu UNESCO” A. Abida z Oddziału PGI UNESCO dotyczyło krajów trzeciego świata, ale ze względu na krytyczną sytuację finansową bibliotek w byłych krajach socjalistycznych ten Program UNESCO może się okazać pomocny również dla nas.
Uroczyste zakończenie obejmowało podsumowanie i ocenę przebiegu obrad konferencji, informacje nt. przyznanych nagród i stypendiów oraz pożegnanie ustępującego sekretarza generalnego IFLA. Organizatorzy przyszłych konferencji IFLA — w 1993 r. w Barcelonie i w 1994 r. w Hawanie — barwnie przedstawili piękno obu miast i zaprosili zebranych do udziału w następnych konferencjach.